حجت‌الاسلام‌والمسلمین طه موسوی مسئول د‌فتر نمایند‌گی ولی‌فقیه در موسسه آموزش عالی هلال
در زندگی اغلب انسان‌ها گاهی فقط یکبار موقعیتی برای دیده‌شدن و پیروزی به وجود می‌آید که اگر صحیح و عاقلانه مورد استفاده قرار بگیرد، آینده روشنی را رقم خواهد زد. در مقابل چه بسا برخی در برخورداری از موقعیت‌های طلایی دچار تردید می‌شوند که نتیجه این تردید چیزی جز عقب‌ماندگی نیست. وقتی ما از فرصت عبادت در جوانی بهره‌مند نشویم، قطعا حلاوت عبادت در جوانی را از دست خواهیم داد اما در ماجرای کربلای سال 60 ما شاهد مدعای فوق هستیم. زمانی که ابی‌عبدالله برای مبارزه با دستگاه ظلم و ستم و فساد سیستمی بنی‌امیه از مدینه به کربلا حرکت کرد، از خیلی از بزرگان جهت همراهی قافله‌اش دعوت نمود که بعضی با سربلندی از این فرصت بهره بردند مثل زهیر و دیگران و بعضی هم توفیق همراهی نیافتند که ازجمله فرصت‌سوزان سال 60 به شمار می‌آید. یکی از این افراد حجاج بن‌مسروق جعفی بود که بنا به دلایلی وقتی خبر عزیمت امام را از مدینه به عراق را شنید، از کوفه خارج شد تا در موقعیتی قرار نگیرد که با امام حسین مواجه شود. این فرد با از دست‌دادن یک فرصت زرین مسیر سعادت خود را منحرف کرد. چه بسا ما هم در بسیاری از این موقعیت‌ها این چنین رفتار می‌کنیم.