جاکارتا پایتخت کشور اندونزی است که 10‌میلیون نفر در آن ساکن هستند؛ اما این شهر بیشترین سرعت زیر آب رفتن را در میان همه شهرهای دنیا دارد. محققان می‌گویند که اگر این مسأله کنترل نشود، تا ‌سال 2050 این شهر به‌طور کامل زیر آب می‌رود.
جاکارتا سرزمینی باتلاقی است که 13 رودخانه از آن عبور می‌کنند. بنابراین چیز عجیبی نیست که در این شهر سیلاب‌های فصلی سرازیر شوند اما متخصصان می‌گویند که شرایط هر روز بدتر می‌شود  ولی مسأله فقط این نیست، این شهر بزرگ عملا در حال فرورفتن در زمین است. هری آندرس، محقق جاکارتا که در 20‌ سال گذشته در موسسه باندونگ مطالعه کرده، می‌گوید: «خطر بالقوه غرق‌شدن جاکارتا اصلا موضوع ساده‌ای نیست. اگر به مدل‌هایمان نگاه کنیم، می‌بینیم که تا ‌سال 2050 حدود 95‌درصد جاکارتای شمالی به زیر آب خواهد رفت.»
همین الان هم این اتفاق در حال رخ‌دادن است. جاکارتای شمالی در 10‌ سال گذشته 2.5 سانتیمتر به زیر آب رفته و این روند با سرعت بیشتری ادامه دارد؛ در برخی از نقاط سالی 25 سانتیمتر زیر آب می‌رود. این مقدار بیش از دو برابر میانگین جهانی در مناطق ساحلی است. به‌طور میانگین جاکارتا سالی یک تا 15 سانتیمتر زیر آب می‌رود و نیمی از شهر در حال حاضر زیر سطح دریا قرار دارد. این تاثیرات در شمال جاکارتا بسیار محسوس است.
در منطقه «مائورا بارو» یک ساختمان اداری رها شده است. این ساختمان روزی شرکت ماهیگیری بوده است. طبقه زیرین این ساختمان مملو از آب است. بسیاری از صاحبان ساختمان‌های مشابه تلاش می‌کنند که شرایط را اصلاح و ساختمان را بازسازی کنند و راه‌حل‌های کوتاه‌مدتی بیابند تا این مسأله را حل کنند اما آن‌چه که آنها نمی‌توانند انجام دهند، متوقف‌کردن آب از مکیدن شهر است.
بازار ماهی‌فروشان حدود 5 دقیقه رانندگی با اینجا فاصله دارد. ریدوان یکی از ساکنان آنجا است که غالبا به بازار می‌رود. او می‌گوید: «مسیر مثل امواج بالا و پایین است و ناگهان ممکن است در یک چاله باتلاقی فرو بروید.» وقتی آب وارد می‌شود و سپس خارج می‌شود، در سطح زمین ناهمواری‌ها و حتی سطوح ناپایداری را ایجاد می‌کند.
ریدوان می‌گوید: «سال‌ها می‌گذرند و زمین‌ها در حال غرق‌شدن هستند.»
جاکارتای شمالی به لحاظ تاریخی یک شهر بندری است و حتی امروز هم یکی از پرجمعیت‌ترین بنادر دریایی اندونزی را دارد؛ بندر تانگجونگ. موقعیت استراتژیک این بندر به خاطر رودخانه‌هایی است که به دریای جاوا می‌ریزد و یکی از دلایلی بود که هلندی‌ها در قرن هفدهم تصمیم گرفتند به اینجا بیایند و آن را به قطب اقتصادی تبدیل کنند.
فورتونا سوفیا در یک ویلای لوکس با منظره دریا زندگی می‌کند. غرق‌شدن ویلای او چیزی نیست که خیلی به چشم بیاید اما او می‌گوید که هر 6 ماه ترک‌هایی در دیوارها و ستون‌های خانه‌اش به‌وجود می‌آید. فورتونا می‌گوید: «هیچ چاره‌ای نداریم جز اینکه آنها را ترمیم کنیم. تعمیرکاران می‌گویند که ترک‌های موجود در دیوار به دلیل جابه‌جایی زمین ایجاد می‌شود.» اما تأثیر این بالا آمدن آب بر روی خانه‌های کوچک در کنار دریا بیشتر است. خانه‌هایی که پیشتر نمای دریا داشتند، حالا فقط تصویری خاکستری و خشن از کانال‌های آبی را می‌بینند که برای هدایت جریان آب و خارج‌کردن آب از منطقه ساخته یا بازسازی شده‌اند. «ماهاردی» یک ماهیگیر است که می‌گوید: «هر‌ سال 5 سانتیمتر به ارتفاع دیواره‌های این کانال می‌افزایند.» مناطق دیگر جاکارتا هم در حال غرق‌شدن هستند، اما با سرعتی کمتر. در غرب جاکارتا سرعت زیر آب‌رفتن حدود 15 سانتیمتر در‌ سال است؛ در شرق 10 سانتیمتر، در مرکز جاکارتا سالانه 2 سانتیمتر و در جنوب سرعت زیر آب رفتن حدود یک سانتیمتر در ‌سال است. شهرهای ساحلی در سراسر دنیا در حال زیر آب رفتن هستند؛ چرا که تغییرات آب‌وهوایی باعث افزایش سطح دریاها شده است. افزایش سطح دریاهای آزاد هم به دلیل گرمای زمین و آب‌شدن یخ‌های قطبی اتفاق می‌افتد. با این حال اما زیر آب‌رفتن جاکارتا به سطح هشداردهنده‌ای رسیده است.