سجاد سالاروند در صعود به قله‌هاي مرتفع و ديواره‌هاي سنگي، تلاش مي‌كند با نمايان كردن پاهاي مصنوعي‌اش، كوهنوردان ديگر را به ادامه مسير تهييج كند و براي افراد معلولي كه معلوليت را پايان زندگي مي‌دانند، مثل يك نيروي محركه و بمب انرژي براي رسيدن به موفقيت باشد. سالاروند خاطره جالبي از يكي از صعودهايش برايمان تعريف مي‌كند: «‌براي اولين بار كه پس از قطع عضو به دماوند صعود مي‌كردم، اتفاق جالبي رخ داد كه من را براي همكاري با هلال‌احمر در زمينه روحيه دادن به معلولان اميدوار كرد. در 500 متري قله بوديم كه با چند كوهنورد ديگر برخورد كرديم. آنها از ارتفاع بالاتر مي‌آمدند. ظاهراً تا 300 متري قله صعود كرده بودند اما شرايط جسمي‌شان اجازه صعود به آنها نداده بود. كمي آب و غذا به آنها داديم و چند دقيقه‌اي گفت‌وگو كرديم. وقتي يكي از آنها متوجه شد كه من با دو پاي مصنوعي تا 500 متري قله آمده‌ام و با انگيزه زياد تنها به فتح قله فكر مي‌كنم، به همراهانش گفت همراه با تيم ما يكبار ديگر براي صعود به قله تلاش مي‌كند. جالب اينكه او همراه با ما توانست به قله صعود كند.» سالاروند مكثي مي‌كند و ادامه مي‌دهد: «‌آنجا بود كه تصميم گرفتم در صورت امكان تجربياتم را در اختيار هلال‌احمر قرار دهم. مي‌خواهم در صورت امكان و همراهي مسئولان مركز جامع توانبخشي در همايش‌ها و برنامه‌هاي مختلف اين مركز حضور داشته باشم و تجربياتم را در اختيار معلولاني كه براي دريافت پروتز مراجعه مي‌كنند قرار دهم. اميدوارم اين اتفاق هرچه زودتر رخ دهد تا بتوانيم با كمك هم ورزش و اميد به زندگي را به معلولان برگردانيم.»