در تمام سالهای گذشته یکی از انتقاداتی که درباره شهرداری تهران میشد، به وضع استخدامهای آن برمیگشت تا جایی که وقتی تیم جدید سکان مدیریت شهری را به عهده گرفت، اعلام شد که باید برای مازاد نیروی انسانی که در شهرداری وجود دارد و خیلیهایشان با توصیه فلان مدیر و حتی فلان مداح استخدام شدهاند، کاری کرد. اگرچه طرح تعدیل نیروی استخدامی در شهرداری چندان که بعضی از مسئولان جدید آن میگفتند، عملی نشد اما شورای شهر دیروز طرحی را تصویب کرد که حداقل جلوی استخدام دستهای از استخدامهای غیراصولی آینده را بگیرد، طرحی که در آن مدیران شهرداری از استخدام خویشاوندان خودشان منع شدهاند. البته در جریان رسیدگی به این پیشنهاد، زهرا نژادبهرام، یکی از اعضای شورا از حاضران سوال کرده که آیا این قانون اعضای شورای شهر را هم در برمیگیرد یا نه، این سوال باعث شده که در ذهن حجت نظری، عضو دیگر شورا جرقهای زده بشود و او پیشنهاد کند که این قانون در مورد اعضای شورا هم اعمال شود. بقیه هم از این پیشنهاد استقبال میکنند و قرار میشود که علاوه بر خویشاوندان درجه یک (همسر، فرزندان، عروس و داماد) مدیران شهرداری، خویشاوندان اعضای شورای شهر هم نتوانند در مجموعه مدیریت شهری سمتی بگیرند. اعضای شورای شهر این مصوبه را در راستای شفافیت و فسادستیزی که قولش را به تهرانیها داده بودند، اعلام میکنند اما در مورد آن نکات سوالبرانگیزی وجود دارد. نخستین نکته به کوچکبودن دایره ممنوعیت برمیگردد. در سالهای گذشته علاوه بر اعضای درجه یک خانواده مدیران شهرداری و شورای شهر، فامیلهای خیلی دورتر آنها موفق به کسب انواع و اقسام امتیازها از شهرداری میشدند. آیا این قانون میتواند روند گذشته را متوقف کند. حسن رسولی، عضو شورای شهر تهران در جواب این سوال به «شهروند» میگوید: «قطعا هر نوع استخدام که دور از شایستهسالاری باشد و بر مبنای روابط بین فردی اتفاق بیفتد، یک آسیب است و باید جلوی آن را گرفت اما حتما میدانید که شورای شهر نمیتواند قوانین مستقل تصویب کند بلکه باید در تصویب قوانین از قانونهای بالادستی تبعیت کند. ما برای اعمال محدودیت ناچار هستیم از قوانینی که قبلا مجلس شورای اسلامی تصویب کرده، استفاده کنیم و در این مورد خاص قوانین بالادستی به ما تا همین اندازه اجازه دادهاند اما همین هم خوب است، چون با تغییر در فرهنگ سازمانی مجموعه شهرداری و افزایش حساسیتها در مورد شایستهسالاری کمکم شاهد تغییر در مجموعه استخدامها هم خواهیم بود.»
نکته دیگری که در مورد مصوبه جدید شورای شهر وجود دارد، این است که ارتباط فامیلی بین مدیران و کسانی که در بخشی از شهرداری مسئولیتی میگیرند، چطور محرز میشود؟ آیا بخشی از شهرداری یا شورای شهر در این مورد مامور شده است؟ رسولی در این مورد میگوید: «اولا برای ما قطعی است که اگر چنین اتفاقی بیفتد، به روشهای مختلف شورای شهر در جریان قرار خواهد گرفت، چون به هرحال قابل پنهانکردن نیست؛ ضمن اینکه ما قبل از تصویب این مقرره، شهرداری را موظف کردهایم که مشخصات کامل مدیران شهرداری و وضع آنها را به صورت آنلاین در اختیار مردم قرار دهد. با این کار شفافیت بالا خواهد رفت و طبیعتا درصورت وجود ارتباط فامیلی این موضوع قابل کتمان و پنهانکاری نخواهد بود.»
این هم گفتنی است که منع استخدام اعضای خانواده مسئولان شهرداری و اعضای شورای شهر بخشی از مصوبه دیروز شورای شهر تهران بود. بخش دیگر قانونی که تصویب شد، انعقاد قرارداد شهرداری با شرکتهایی که یکی از مدیران شهرداری و بستگانشان بیشتر از یکچهارم در آنها سهم داشته باشد، را ممنوع میکند. ضمنا مدیرانی که قبلا استخدام شدهاند و رابطه فامیلی نزدیکی با یکی از مسئولان شهرداری یا شورا دارند، در مدت زمان مسئولیت آنها نمیتوانند ارتقا بگیرند.