راوی : امیر کریمی| ماجرا از آنجا شروع شد که چندنفر در روستای حسنخان در 20کیلومتری جاده قروه به بیجار برای حفاری غیرمجاز اقدام میکنند، اما با توجه به شرایطی که در زمین حفاری به وجود میآید، دیواره چهارمتری چاه ریزش میکند، و دونفر از افراد در شرایط بسیار حساس و خطرناک زیر خاکها مدفون میشوند، نفر سوم بعد از گذشت چندساعت ناکامی تلاش برای رهاسازی مصدومان، نیروهای امدادی را در جریان قرار میدهد. به دنبال تماس تلفنی با مرکز کنترل و هماهنگی عملیات جمعیت هلالاحمر استان کردستان مبنی بر گرفتارشدن دو فرد در چاه، بلافاصله سه تیم از نجاتگران جمعیت هلالاحمر شهرستان قروه و واکنش سریع استان به محل اعزام شدند. «هیوا احمدی» یکی از اعضای تیم واکنش سریع جمعیت هلالاحمر استان کردستان در توصیف این حادثه میگوید: «این حادثه با تمام حوادثی که رفته بودیم، متفاوت بود. دونفر تا قفسه سینه در زیر خاک و سنگ مدفون بودند و هر لحظه امکان داشت دیوارهای از سنگریزها و خاک روی آنان ریزش کند و مرگ را به دنبال داشته باشد.» دسترسی به افراد به علت دهانه بسیار باریکی که در دل چاه به وجود آمد، بسیار سخت و حساس بود؛ زیرا نیروهای امدادی باید با صبر و حوصله بسیار اقدام میکردند که خود باعث ریزش آوار نشوند و هم جان نیروهای امدادی و مصدومان به خطر نیفتد. متاسفانه قبل از حضور نیروهای امدادی به صورت غیراصولی اقدام به کشیدن با جرثقیل و طناب کرده بودند که این کار باعث شده از وضع جسمی و روحی مناسبی برخوردار نباشند و این کار نیروهای امدادی را سختتر کرد.
«هیوا احمدی» در مورد نحوه اجرای عملیات هم میگوید: «با تجهیزات نجات در آوار دیوارههای کانال را تا حد زیادی محکم کردیم و هربار یکنفر میتوانست با طناب به محل مصدومان ورود و بعد با دست خالی خاکهای اطرف را جمع و به بالا منتقل میکرد و این کار با توجه به اینکه مصدومان ساعت بسیاری درون خاک بودند، باید به آرامی و با صبر و حوصله صورت میگرفت. طولانیشدن حادثه هم باعث شده بود؛ روحیه مصدومان بسیار ضعیف شود و ما مجبور بودیم هم امدادرسانی و هم حمایتهای روانی را انجام دهیم.» بیقراری مصدومان کار را برای نجاتگران سختتر کرد، مصدومان مدام بیقراری میکردند و امیدشان را از دست داده بودند، اما پس از 5ساعت عملیات، نهایتا با صبر و تلاشهای نیروهای امدادی هلالاحمر و همکاری نیروهای آتشنشانی شهرداری قروه هر دو مصدوم سالم از زیر خروارها آوار خارج شدند.