شهروند| آلن دلون را همه می‌شناسند؛ ستاره خوش‌تیپ فرانسوی سینما که با همکاری شماری از بهترین سینماگران تاریخ در شماری از بهترین فیلم‌های دهه‌های شصت و هفتاد میلادی بخش پررنگی از خاطرات سینمایی عشاق سینما را شکل داده است. این اسطوره 84 ساله بازیگری پس از اعلام بازنشستگی‌اش در گفت‌وگو با نشریه فرانسوی پاری مچ از یک عمر درخشش در دنیای سینما گفته، از زیبایی، سرنوشت، مادرش، زنان، پول، هنر، چگونگی ورود به سینما، فیلمسازانی که با آنها همکاری کرده است، بازیگر محبوبش و خیلی چیزهای دیگر...  آلن دلون در گفت‌وگویش نشان می‌دهد که شناخت واقع‌بینانه‌ای از خودش دارد، از اینکه همه موفقیت‌هایش را باید مدیون زیبایی چهره‌اش باشد: من بر عکس خیلی‌ها تظاهر نمی‌کنم که اِل بودم و بل؛ نه. هرگز فکر نمی‌کردم که در بازیگری تا این جایگاه بالا بروم، یا اصلا  حتی بازیگر شوم. من از جنگ برگشته بودم و سینما به واسطه زنان به سراغم آمد یا به ‌خاطر زیبایی. وقتی پیشنهاد کار در سینما بهم شد، پرسیدم: چرا من؟ و در پاسخ از زیبایی چهره‌ام گفتند. چیزی که از بچگی‌ام شنیده بودم، اما نمی‌دانستم زیبایی چه اسلحه پرقدرتی است و گرنه آن‌وقت زندگی‌ام را با قصابی شروع نمی‌کردم.  دلون سینما را سرنوشت خود می‌داند: بازیگری خودش به سراغ من آمد. برای همین هم نمی‌ترسیدم این موقعیت را از دست دهم. اگر آن اتفاق می‌افتاد به این معنی بود که من برای آلن دلون بودن ساخته نشده بودم. باید از مدت‌ها پیش می‌مردم. این همان چیزی‌ است که آن را سرنوشت می‌نامند.
آلن دلون در عین حال که می‌گوید همیشه دوست داشته در فیلمی از لوک بسون بازی کند، خود را مدیون بسیاری از غول‌های سینما می‌داند؛ مثلا رنه کلمان: کلمان یک استادِ تمام و کمال بود. او همه چیز را به من آموخت و همه چیز را مدیون او هستم. همان‌طور که گابن، ویسکونتی، ملویل و همه آن غول‌های سینما. آنها استادانی تمام‌عیار بودند.
آلن دلون همچنین می‌گوید که هیچ‌گاه وسوسه کارگردانی نداشته است: هرگز. هرگز در کارگردانیِ فیلمی دخالت هم نکردم. وقتی برای ویسکونتی، کلمان یا ملویل بازی می‌کردم، بهشان می‌گفتم هدایتم کنید و بهم بگویید چه می‌خواهید. من همچون نوازنده‌ای بودم که به رهبر ارکستر نیاز داشت.
حالا به‌ نظر دلون بهترین هنرپیشه حال حاضر چه کسی‌ است؟ او می‌گوید: یک هنرپیشه واقعی‌ هست که خیلی دوستش دارم و آن ونسان کسل است. بازیگر خوبی ا‌ست. مسیر بازیگری ونسان را خیلی دقیق دنبال نکرده‌ام، اما به نظرم خیلی خوب از عهده کارش برمی‌آید.