محدثه ملك - كارشناس سازمان امدادونجات| صلح در لغت به معنای در امان‌بودن، ایمنی، سازش و آسودگی بوده و امنیت مولود صلح است. صلح‌خواهي و زندگی همراه با سازش و مسالمت از نیازهای فطری بشری است که در دین مبین اسلام که دینی جامع و کامل است، مورد توجه قرار گرفته و عمل به دستورات و راهکارهای صلح و امنیت از وظایف شرعی مسلمانان است. اسلام منادی صلح و دوستی میان تمام انسان‌ها است و روابط انسان‌ها در زندگی اجتماعی بر پایه صلح و همکاری نیکوکارانه بشری استوار است.
صلح و امنیت دو اصلي است كه در کنار یکدیگر معنا می‌یابد. در سایه صلح و امنیت است که کرامت انسانی حفظ مي‌شود و همکاری میان انسان‌ها همراه با مودت و مسالمت رقم مي خورد و جامعه و مردم به سوی پیشرفت و علم رهنمون خواهند شد. امروزه جهان تشنه و نيازمند صلح و امنيت است اما متاسفانه چهره زيبای جهان توسط انسان‌های جنگ‌طلب و متعصبان و اقتدارگرايان سياست، سياه و مكدر شده است؛ به طوري كه بخش‌های وسيعی از پيكر جهان اسلام در جنگ و آوارگی است و تخريب زيربناهای زندگی مردم را فراگرفته است. در جهاني كه در آن دم از آزادي و دموكراسي و تمدن زده و دائما شعار حقوق بشر سر داده مي‌شود، مي‌بينيم كه حقوق انسان‌ها و تخريب فضای زندگی بشر به نابودی كامل كشيده شده و به هر دليلی دست بشريت به قتل و خونريزی انسان‌ها و تباهی اخلاقی مرد و زن و پير و جوان آلوده شده است. انگيزه‌های جنگ و ناامنی در جهان چه‌ها كه نكرده است. با تمام باور و اعتقاد می‌توان گفت که هيچ سيل بنيان‌كن و حوادث تكان‌دهنده طبيعی تاكنون جهان را به ميزان جنگ‌های ساخته دست بشر متضرر نکرده است.
آمار و ارقام ذيل حکایت کوتاهی از خسارات جنگ‌ها بر بشریت است: در جنگ جهاني دوم براساس برآوردها 56 تا 85 ميليون نفر، در جنگ آزاديبخش كشور بنگلادش در سال 1971 حدود سه ميليون نفر، در جنگ‌هاي داخلي نيجريه بين سال‌هاي 1967 تا 1970 بيش از يك ميليون و 700هزار نفر و در جنگ ايران و عراق بين سال‌هاي 1980تا 1988 حدود 564هزار نفر كشته شدند. برای رسيدن به صلح و امنيت نخست بايد به حق حيات و آزادی بشر اعتراف کرد و به خودكامگی، توسعه‌طلبی، كشورگشايی و دست‌درازی به حقوق و ثروت و استقلال كشورهای ديگر خاتمه داد و با امر‌به‌معروف و نهی‌ازمنكر برای گسترش عدالت و امنيت جهانی اقدامات باحكمت و عقلانی را فراهم کرد و برای آزادی‌های مذهبی، دينی و سياسی با ديگران به فرهنگ گفت‌وگو و مجادله احسن پرداخت و برای نشر ارزش‌های فكری و حقانيت دينی و مذهبی خود از زور و استبداد و خشونت پرهيز کرد.
صلح‌جويي و صلح‌طلبي را از صدر اسلام تا كنون مي‌توان مشاهده کرد. پيامبر اسلام(ص) فرمود: ما آمده‌ايم تا بشر را از ذلت و تاريكی نجات دهیم و قرآن نيز هيچگاه غير از موارد دفاع، دعوت به جنگ و خونريزی با كسی نمی‌كند، بلكه انسان‌ها را به پرهيز از جنگ و آدم‌كشی و صلح و امنيت دستور می‌دهد.
قرآن كشتن يک انسان را مساوی با كشتن تمام مردم معرفی می‌كند و حيات‌بخشيدن به يک شخص را به منزله حيات تمامی مردم می‌شمارد؛ پس چگونه ممكن است دين اسلام در قتل عام انسان‌ها بی‌تفاوت بماند؟ از ديدگاه اسلام حرمت قتل انسان‌ها در قتل كافر و مسلمان يكسان است و بلكه اسلام پيروان خود را تشويق به نيكی در مورد كسانی می‌كند كه آنها با خدا عنادی ندارند. کسانی را كه اقدام به كشتن و آوارگی كسی نكرده‌اند، به مسالمت و صلح جهانی دعوت می‌كند و مسلمانان را به نيكی با آنها امر می‌کند. يكي از روش‌های رسيدن به امنيت و صلح جهانی از ديدگاه اسلام و منظر دين پرهيز از ريختن خون انسان‌ها به بهانه‌های مختلف است؛ اسلام به همين جهت از كشتن انسان‌ها جلوگيری می‌كند زيرا هر گاه خونی به زمين بريزد، ديگر هرگز نبايد به برقراری صلح و امنيت جهانی اميدوار بود. خداوند بزرگ خواست خود را در امر صلح و امنيت با فرستادن پيامبرانی به نمايش گذارد كه هر كدام از آنها الگوی مسالمت و صلح و اسوه امنيت و آرامش برای تمامی بشريت بوده‌اند؛ این پيامبران الهی مانند حضرت عيسی(ع)، حضرت موسی (ع)، حضرت محمد(ص) و حضرت ابراهيم(ع) و همه انبيا را خداوند رحمةللعالمين فرستاده است. بنابراين اساس اسلام بر صلح نهاده شده و از صلح گرفته شده است: (فلا تقولوا لمن القی اليكم السلام لست مومنا). سوره نساء آيه- ۹۴، هر گاه كسی دستش را به علامت صلح بالا می‌كند، اسلام از او می‌پذيرد و اقدامش را نيكو می‌شمارد و در اين باره بهانه‌گيری نمی‌كند.
حضرت علی(ع) كه تجسم عينی اسلام است، بر حاكم خود می‌فرمايد: مالك! مواظب باش كه مردم دو طايفه‌اند: آنها يا برادران دينی تو می‌باشند و يا همانند تو انسان هستند. مبادا به كسی از جانب تو ستمی روا داشته شود. به اميد آن روز كه در سراسر جهان هستي صلح و آرامش برقرار شود.