منوچهر  | داودنجفی|    اسم من منوچهر است، یعنی تو دوره‌ای که همه پسرها اسم‌هایشان آیدین، پدرام و اسم‌های باکلاس دیگه ا‌ست، بابا و مامانم اسم من را گذاشتند منوچهر. البته منوچهر هم 200سال پیش اسم خوبی بوده ولی الان هر وقت توی خیابان صدایم می‌زنند، همه فکر می‌کنند دنبال پدرش می‌گردد. اکثرا هم یه فحشی به بابام می‌دهند که سنش اندازه خرس شده، ولی هنوز نمی‌داند باباش را چطوری صدا کند.
یک‌بار که خیلی با پدر و مادرم به‌خاطر اسمم دعوا کردم، بابام یکی زد پس‌کله‌ام و گفت:   «تو از همه‌پرسی و احترام به نظر دیگران چی‌ می‌دونی آخه؟ برای انتخاب اسمت کل فامیل دور هم جمع شدند. بعد از کلی بحث و اختلاف‌نظر، آخرکار اسم‌های مسعود، نوید، وحید، چنگیز، هامون و رامین موندن و چون کار داشت به جاهای باریک می‌کشید، من فکر بکری به سرم زد و گفتم اول هرکدوم از این اسما رو برداریم بذاریم کنار هم، هر چی شد همون
می‌شه اسمش.»