«دولتهای سراسر جهان باید تغییرات سریع و بیسابقهای را در تمام جنبههای جامعه به منظور جلوگیری از بروز سطح فاجعهبار گرمایش زمین صورت دهند.» این را گزارش جدید مقامات علمی سراسر جهان در مورد تغییرات آبوهوایی میگوید.
به گزارش سی.ان.ان، این گزارش که روز دوشنبه توسط هیأت بیندولتی سازمان ملل (IPCC) در مورد تغییرات آبوهوایی منتشر شده، میگوید که سیاره زمین تنها تا سال 2030 فرصت دارد که به آستانه افزایش دمای 1.5 درجه سانتیگراد برسد، تا جلوی خطراتی مثل خشکسالی شدید، آتشسوزی مراتع، سیل و کمبود مواد غذایی که جان میلیونها نفر را به خطر میاندازند، بگیرند.
این سیاره تا همین الان هم دوسوم راه را رفته و افزایش حدودا یکدرجهای داشته است. برای جلوگیری از افزایش نیمدرجهای باید اقدامات شدید و قابل توجهی را در سالهای آینده انجام داد.
«آندره کینگ» یکی از سخنرانان در نشست آبوهوایی در دانشگاه ملبورن در بیانیهای گفت: «این نگرانی به این جهت است که ما میدانیم اگر افزایش دمای زمین بیش از 1.5 درجه سانتیگراد باشد، مشکلات بیشتری ایجاد خواهد شد، ازجمله امواج گرمایی بیشتر و تابستانهای داغ، افزایش سطح آب دریاها و در بسیاری از مناطق جهان خشکسالیهای شدید و بارشهای وحشتناک.»
انتشار گازهای گلخانهای دیاکسید کربن باید از سال 2010 تا 2030، تا 45درصد کاهش پیدا کند و در حوالی سال 2050 به خالص صفر برسد تا بتوانیم افزایش گرمای زمین را حدود 1.5درجه سانتیگراد نگه داریم. در این گزارش آمده است که کاهش انتشار گازهای گلخانهای به این میزان، نیازمند تغییرات گسترده در انرژی، صنعت، ساختمانسازی، حملونقل و شهرسازی است.
آندره کینگ گفته است: «راههای ما برای نگهداشتن افزایش گرمایش زمین در زیر 1.5 درجه سانتیگراد، به سرعت درحال بستهشدن هستند و با تعهدات فعلی انتشار گازهای گلخانهای که توسط امضاکنندگان توافقنامه پاریس صورت میگیرد، نمیتوانیم به آن هدف برسیم.»
تبعات بیعملی گذشته
این گزارش جدید میگوید که تغییرات آبوهوایی از قبل آغاز شده است و آنچه بعدا رخ میدهد، بسیار بدتر خواهد شد، مگر آنکه اقدامات فوری و شدید بینالمللی صورت بگیرد.
آقای «پان مائو جی»، همکار رئیس گروه اول هیأت بیندولتی سازمان ملل میگوید: «یکی از پیامهای کلیدی که در این گزارش به چشم میآید این است که ما هماکنون شاهد عواقب افزایش یکدرجهای گرمای جهانی هستیم و تغییرات آبوهوایی شدید، افزایش سطح آب دریاها و ذوبشدن یخ دریاهای قطبشمال تنها چند نمونه از این عواقب هستند.» حتی اگر افزایش گرمای زمین زیر 1.5 درجه سانتیگراد باقی بماند، باز هم اثرات آن بسیار گسترده و قابل توجه خواهد بود. با افزایش 3 درجهای دمای هوا، موجهای گرمایی شدیدی را که مشابه آن را امسال در سراسر اروپا در تابستان تجربه کردیم، شاهد خواهیم بود. همچنین خشکسالیهای مکرر و شدید مثل آنهایی که در «کیپ تاون» آفریقای جنوبی به وقوع پیوسته و بارش باران و طوفانهای شدید مثل طوفانهای هاروی و فلورنس در آمریکا نیز تبعات قابل انتظار این افزایش دما خواهند بود. در این گزارش پیشبینی شده است که در این شرایط، کشورهای نیمکره جنوبی بیشترین تاثیر را خواهند دید: پیشبینی میشود در این کشورها، تغییرات آبوهوایی بیشترین تاثیرات را روی رشد اقتصادی بگذارند.»
این گزارش همچنین تاکید میکند که حتی کوچکترین تغییرات در هدف تعیینشده (افزایش 1.5 درجهای گرمای زمین) میتواند باعث تشدید اثرات بلایا و فجایع طبیعی شود.
«هانس اوتو پورتنر» همکار رئیس گروه دوم هیأت بیندولتی سازمان ملل گفته است: «هرگونه افزایش گرمای زمین بیشتر از 1.5 درجه سانتیگراد میتواند تاثیرات دایمی و غیرقابل بازگشتی همچون از بین رفتن برخی از اکوسیستمها داشته باشد.
در این گزارش نمونههای خاصی از مقایسه افزایش 1.5 درجهای و 2 درجهای گرمای زمین ارایه شده است: اگر به جای 2 درجه، 1.5 درجه گرمای زمین افزایش یابد، تا سال2100، افزایش سطح دریاها، 10 سانتیمتر کمتر خواهد بود؛ احتمال اینکه اقیانوس منجمد شمالی در تابستان بدون یخ بماند، هر صد سال یکبار است، اما در صورت افزایش 2 درجهای دمای هوا، این میزان را به هر 10سال یک بار میرساند.