«هرج‌ومرج بود، درحالی‌که داعشی‌ها اتاق را می‌گشتند، در جست‌وجوی دختران جوان بودند و زیر لب سوالاتی به زبان عربی می‌پرسیدند. داعشی‌ها فریاد می‌زدند: «ساکت باشید» دستورات آنها فقط باعث شد ما با صدای بلند‌تر فریاد بزنیم. می‌دانستم که بالاخره اسیرشان می‌شود، اما این کار را برایشان سخت کردم؛ مدام گریه می‌کردم و فریاد می‌زدم و دست‌هایش را که سعی داشت من را بی‌حرکت کند، پس می‌زدم. دختران دیگر هم همین کار را انجام می‌دادند، بدن‌هایشان را مثل توپ روی زمین می‌چرخاندند یا خود را در میان خواهران و دوستانشان پرتاب می‌کردند تا از آنها محافظت کنند. من آنجا روی زمین افتاده بودم که یک وحشی داعشی دیگر روبه‌روی ما ایستاد؛ فرمانده ارشد سربازها بود به نام صلاحون. روبه‌روی من ایستاد و فریاد زد بلند شو؛ وقتی به حرفش گوش ندادم، دوباره فریاد زد با تو هستم دختر ژاکت صورتی، بلند شو! چشمان او در صورت گوشت‌آلودش فرو رفته بود. تمام صورتش در موهای زمخت پوشیده شده بود، بیشتر از اینکه شبیه انسان باشد به هیولا می‌ماند. در طبقه پایین، یکی از داعشی‌ها، لیست معاملات را در یک دفتر ثبت می‌کرد و نام‌های ما و اسامی داعشی‌هایی که ما را می‌بردند، داشتم به این فکر می‌کردم که این هیولا چقدر قوی بود که به راحتی می‌توانست دست من را در دستانش قفل کند؛ مهم نیست که او چه کرد و مهم نیست که چقدر مقاومت کردم، هرگز نمی‌توانستم با او مبارزه کنم. او بوی تخم‌مرغ گندیده می‌داد.»
 نادیا مراد یک قربانی خشونت جنسی است؛ متولد ۱۹۹۳، دختر جوان کرد از اقلیت ایزدی اهل روستای کوجو در سنجار واقع در استان موصل و یکی از قربانیان داعش. نادیا به تازگی به دلیل مبارزاتش علیه خشونت جنسی و استفاده از آن در جنگ‌ها به‌عنوان سلاح، برنده جایزه صلح نوبل شد. داعش بعد از اشغال روستای کوجو بسیاری از اهالی ازجمله مادر و ۶ برادر نادیا را به قتل رساند. نادیا بعد از کشته‌شدن مادر و ۶ برادرش توسط داعش ربوده شد و در مدت اسارتش مورد انواع شکنجه و آزارها ازجمله تجاوز جنسی قرار گرفت. نادیا توانست بعد از مدتی از چنگ داعش فرار کرده و خودش را به یک مکان امن برساند. او بعد از فرار از دست داعش خودش را به آلمان رساند و تحت معالجه قرار گرفت.
آن‌چه بر او رفته در کتابی به نام «آخرین دختر» آمده است. داستانی تکان‌دهنده از اسارت و فرار او از چنگال داعش. نادیا مراد، یکی از ۷هزار زن و دختری که از سوی تروریست‌های داعش ربوده شده بودند، خاطراتش را در این کتاب گرد آورده است. او مجبور شده بود بردن اعضای خانواده‌اش توسط کامیون را تماشا کند و پس از آن نزدیک به یک ساعت صدای شلیک تفنگ‌ها را می‌شنیده است.  
 نادیا در اروپا در مصاحبه‌های تلویزیونی و ملاقات‌های دیپلماتیک بسیاری ازجمله در شورای امنیت سازمان ملل شرکت کرد. او در راستای تکمیل پیام انسانی‌اش که شامل درخواست آزادی ربوده‌شدگان ایزدی توسط داعش و حمایت از حقوق زنان و اطفال در تمامی نقاط جهان بود، به هلند، سوئد، فرانسه، ایتالیا و  آمریکا سفر کرد.