مجتبی حسین پور در طول دوران کاریش  تلاش کرد تا صلح و بخشش را در پرونده هایش پر رنگ کند. حسین پور به عنوان لحظه های شیرین دوران کاریش از پرونده ای یاد می کند که تلاش کرد یک دختر را بعد از 23 سال به خانواده‌اش برساند . او در مورد پرونده معروف به اره برقی هم می گوید:« در بازجویی‌ها  به این نتیجه رسیدم که متهمان نیاز به کمک روانی دارندمن به عنوان بازپرس نمی‌توانستم  کار کنم  و فقط با مرحوم یاورزاده یکی از بهترین وکلایی که در حوزه کیفری می شناختم را به عنوان وکیل تسخیر‌ی‌شان معرفی کردم. انصافا هم کمک شان کرد، حقی را ناحق نکرد و پرونده را  از مسیر قضائی خارج نکرد و تنها کاری که کرد این بود که در دادگاه به خانواده مقتول گفت این بچه ها جنایت وحشتناکی مرتکب شده اند اما مستحق قصاص نیستند؛ و به قدری از متهمان جانانه دفاع کرد که توانست رضایت اولیای دم را بگیرد.