مادرها بیشتر اوقات را با فرزندانشان میگذرانند. پدرها معمولا بیرون از خانهاند، بنابراین بار اصلی تربیت بچهها بر دوش مادران است. مادرها خوب میدانند باید مجموعهای از آداب را به فرزندانشان بیاموزند. مثلا وقتی چیزی میخواهند از کلمه «خواهش میکنم» استفاده کنند یا وقتی هدیهای دریافت میکنند، حتما تشکر کنند. اما واقعیت این است آدابی که بچهها باید بیاموزند، بسیار بیشتر از اینها است. مجموعهای از مهمترین آدابی که باید به بچهها آموزش داده شود این است که چطور در جامعه و محیطهای عمومی رفتار کنند. اگر کودکی بداند که چطور باید در جامعه رفتار کند، جامعه به او توجه کرده و احترام میگذارد و همین مسأله موجب افزایش اعتمادبهنفس کودک میشود. اگر کودک بداند که باید چه بکند و چه نکند، راحتتر میتواند با محیط اطرافش ارتباط برقرار کند. آنچه در ادامه میخوانید 9 مورد از آدابی است که حتما باید به کودکانتان بیاموزید.
ایستادن به احترام افراد
وقتی میهمان خانهتان میخواهد خانه را ترک کند، مسلما شما روی مبل لم نمیدهید و خداحافظی و بدرقه را با یک جمله «بعدا میبینمت» خاتمه نمیدهید! مسلما برمیخیزید و او را بدرقه کرده و با او خداحافظی میکنید. وقتی میخواهید این کار را به کودکان آموزش دهید، به هنگام خود، از او بخواهید برخیزد و به همراه شما میهمان را مشایعت کند و بعد از اینکه ماجرا تمام شد، از او به خاطر کار محترمانهاش تشکر کنید. کافی است که چند بار این قضیه تکرار شود، بعد خواهید دید که کودک شما خودش این کار را انجام خواهد داد.
احترام گذاشتن به حریم افراد در فضای عمومی
کودکان باید بدانند که وقتی در فضای عمومی هستند، چه رفتاری باید داشته باشند تا به حریم افراد تجاوز نشود. این مسأله دقیقا به آداب اجتماعی کودکان مربوط میشود. به کودک بیاموزید که وقتی در خیابان یا فروشگاهی قدم میزند، باید به دیگران راه عبور بدهد. بهترین راه آموزش این آداب به کودکان این است که خودتان درست و طوری انجام بدهید که کودک ببیند.
لزوم احترام گذاشتن به بزرگترها
کودکان باید بیاموزند که علاوه بر احترام گذاشتن به پدر و مادرشان باید احترام دیگر بزرگترها نظیر پدربزرگ و مادربزرگ، معلم مدرسه و دیگر افراد را نیز حفظ کنند. برای مثال بر سر میز شام ما همیشه سعی میکنیم پدربزرگها و مادربزرگها نخستین کسانی باشند که غذا میکشند. بر سر میز شام نباید به این بهانه که کودکتان گرسنه است، ابتدا برای او غذا بکشید. کودک باید بداند که احترام گذاشتن به بزرگترها چیزی نیست که استثنابردار باشد.
توجه به افرادی که وارد خانه
یا از خانه خارج میشوند
برخی از بچهها هستند که هیچ توجهی به ورود و خروجهای خانه ندارند. کودک باید بیاموزد که وقتی کسی وارد خانه میشود، باید به او توجه کند و جواب سلامش را بدهد. بهترین راه آموزش این آداب به آنها این است که این آداب را درخصوص خودشان اجرا کنید. وقتی کودک وارد میشود به او توجه کنید. جواب سلامش را بدهید و او را در آغوش بگیرید. وقتی همسرتان از خانه خارج یا به خانه وارد میشود، همین آداب را انجام دهید؛ طوری انجام دهید که کودک ببیند. به تدریج این آداب به قاعدهای در خانواده شما تبدیل خواهد شد.
لزوم یادگیری
و درست تلفظکردن اسامی افراد
خیلی اوقات پیش میآید که کودک به شما خبر میدهد دوست جدیدی در مدرسه پیدا کرده است، اما وقتی شما اسم دوستش را میپرسید، میگوید که اسمش را نمیداند. آدمها دوست دارند که دیگران اسمشان را به یاد داشته باشند و آن را درست تلفظ کنند. اجازه ندهید کودکتان اسم فردی را بهطور اختصاری یا غلط تلفظ کند. سعی کنید تلفظش را اصلاح کنید.
بچهها همیشه نباید در مرکز توجه باشند
این موضوع را باید به آنها بیاموزید. آنها باید بدانند که نمیتوانند در همه شرایط و در همه حال در مرکز توجهات جمع باشند. برای این منظور قبل از رفتن به میهمانی با کودکتان صحبت و برای او تشریح کنید که در میهمانی چه اتفاقاتی خواهد افتاد و فضای میهمانی چطور خواهد بود.
عوض کردن موضوع بحث
به شکلی محترمانه
خیلی وقتها پیش میآید که در یک جمع فردی در مورد موضوعی خستهکننده حرف میزنند. در چنین مواقعی عوضکردن موضوع بحث فکر بسیار خوبی است، اما باید به شکلی مودبانه انجام شود. بچهها هم باید این مسأله را یاد بگیرند که اگر از موضوعی خوششان نیامد، نباید بلافاصله وسط حرف گوینده بپرند.