ازدواج فوتبالی | بیتا اسماعیلی| پیشنهاد ازدواج در ایران شبیه به بازیهای فوتبال لیگ برتر است. معمولا یا چمن نامساعد است یا آبوهوا بد است یا ساق پای حریف شکسته و یا با یک گل به خودی بازی تمام میشود.
بهترین دفاع حمله است و بهترین راه برای رهایی از مجردی پیشنهاد ازدواج. ولی گاهی پیش میآید که تعداد پیشنهادهای ازدواج سهمیلیارد برابر بیشتر از تعداد دختران مجرد است و طبق آخرین برآوردها هر پسر بعد از رسیدن به سن ازدواج هر ثانیه یکبار یک پیشنهاد ازدواج میدهد و بعد بیخیالش میشود و درنهایت با جمله «حتما خیریتی توش هست» ماجرا را ختم به خیر میکند. اگر با همین تشبیه جلو برویم، خیلی از پسرها هم هستند که مثل فوتبالیستهای لالیگا فکر و خیالی جز توپ ندارند و فقط در صورت پارهشدن تاندون پا بیخیال دریبل زدنهایشان میشوند! اینها شوت یک ضرب بازیکردن و یک و دوکردن را ترجیح میدهند. در این بین دخترها هم به چند گروه تقسیم میشوند یا مانند سحر قریشی بعد از ورود به استادیوم صدهزار نفری منقلب میشوند یا مثل مربیهای بیاعصاب، هر پسری که از نزدیکشان رد میشود را جریمه انضباطی میکنند و یا آنقدر بازی را بدون نتیجه کش میدهند که تماشاگرها با چوب و چماق به استقبالشان میروند.
با همین استدلال از فوتبال بدم میآید چون کالری زیادی میسوزاند و حتی اگر بازی هم تمام شود نهایتا یا مصدومی یا معیوب یا مغموم!