وقتی از استقلال هندوستان و رهایی این کشور از یوغ استعمار بریتانیا صحبت به میان می‌آید، تقریبا همه بدون استثنا به یاد مهاتما گاندی می‌افتند. صد البته که نقش گاندی به‌عنوان الهام‌بخش و زعیم معنوی مردم هند در مبارزات ضداستعماری غیرقابل انکار است، اما بزرگی نام گاندی نباید باعث شود دیگر چهره‌های موثر انقلاب استقلال‌طلبانه مردم هند به فراموشی سپرده شوند. یکی از این چهره‌ها جواهر لعل نهرو است که بعد از استقلال به‌عنوان نخستین نخست‌وزیر هند مستقل از سوی مردم این کشور انتخاب شد. نهرو که 129‌سال پیش در چنین روزی (14نوامبر 1889) در الله‌آباد به دنیا آمد، طی دوران مبارزه نزدیک به 10‌سال را در زندان‌ انگلیسی‌ها گذراند و سهم بسزایی در شکل‌دادن به حرکت مردم هند برای کسب استقلال از انگلستان داشت. او پس از به قدرت رسیدن نیز پس از سامان دادن به قوانین هند، در قامت یک سیاستمدار جهانی رخ نمود و با همراهی دولتمردانی چون دکتر احمد سوکارنو (اندونزی)، جمال عبدالناصر (مصر) و مارشال تیتو (یوگسلاوی) جنبش عدم تعهد را پایه‌گذاری کرد.