سحاب شکیبا| «حسن عباسی» سخنران جذابی است؛ گنجینه لغات بزرگی دارد، از کلمات و اصطلاحات کمتر استفادهشدهای بهره میبرد و در کنار همه عبارات اختصاصی و مجموعههایی که برای خودش ساخته و مدیریت میکند [از جمله؛ اندیشکده یقین / مرکز بررسی دکترینال امنیت بدون مرز / سینمای استراتژیک و علم تفریحی / کدآمایی و الگوی ایرانی معیشت / مرکز اشاعه ایمان و متعلقات هفتگانه / کودکان استراتژیست و تربیت تفریحی و...]، زمان زیادی را برای برگزاری جلسات پرسروصدا صرف میکند و با زبردستی، سالهاست که ستاره فروغش غروب نکرده و هر دورهای و با هر حرفی در صدر خبرها قرار میگیرد.
او در سخنرانیهایش، خیلی به استدلال اعتقاد ندارد! با استقرای ناقص -که شیوه مرسوم همه گفتههای هیجانیاش است- دوست دارد همه را با یک چوب براند و هر گزارهای را به «کل»ی که در ذهن دارد، تعمیم دهد. این شکل استدلال عوامپسند او را از هر مناظره یا سخنسراییای نجات میدهد. برای همین وقتی در کلیپی که به تازگی در فضای مجازی چرخیده میگوید: «ما زمانی میتوانیم بگوییم پای میز مذاکره بردهایم که شرطهای ما محقق شود» کسی نمیگوید این اصل را از کجا آورده و بر اساس چه منطقی دارد این حرفها را بیان میکند و این شرطهای باحال را مطرح میکند. چرا میگوید: «شرط نخست آن است که آمریکا تمامی وبسایتهای پورن خود را مسدود کند. شرط دوم آن است که آمریکا باید حجاب را به رسمیت شناخته و آن را بپذیرد. شرط سوم آن است که آمریکا باید والاستریت را به عنوان مرکز ربای جهانی بسته و اقتصاد ربوی را کنار بگذارد. شرط چهارم جمع کردن بساط اسراییل است. شرط پنجم آن است که آمریکا باید بپذیرد مسلمان شود.» خب استاد، با این شرطها مذاکره نکردن و نشستن و فحش دادن که کار شدنیتری است و اصلا برای چه آمریکا باید به این حرفها -اصلا- فکر کند!
«ما اگر به زیر دوخم آمریکاییها نرفته و آنها را شیعه دوازدهامامی نکنیم، آمریکا ما را به دین خود درآورده و ما را رباخوار، فاسد و به خدمت سبک زندگی آمریکایی درمیآورد. از من به شما نصیحت؛ تا اینها را به دین خود درنیاوردید دست از سرشان برندارید.» وقتی حسن عباسی در این موقعیت قرار میگیرد و چنین سخن میراند، با همه علم و گنجینهای که دارد با کانالهای تندرو که پوستر فتح آمریکا و نمازخانه کردن کاخ سفید را منتشر میکنند، تفاوت چندانی ندارد. تازه آن حرفها مستقیم و بیواسطه زده میشود و هیچ توهینی هم در کار نیست و هیچ قاضیای هم کسی را برای این پوسترها محکوم نمیکند. استاد عزیز، سخنور دوستداشتنی! گاهی با استدلال حرف زدن و به دنیای منطق و تعقل سرک کشیدن را امتحان کنید. اگر به همین پیشنهاد پذیرفتنی، انگ «علوم منحط غربی» نمیزنید و نمیرانید البته!