لیلی گلستان درباره رواج غلطنویسی و تأثیر فضای مجازی بر این موضوع اظهار کرد: «به نظر من غلطنویسیهای رایجی که شاهدشان هستیم، زیان فاحشی به زبان فارسی میزنند. در فضای مجازی نهتنها غلطنویسیهای فاحشی داریم بلکه از لحاظ جملهبندی هم بسیار غلط دیده میشود و همین غلطها وقتی بیشتر و بیشتر میشوند، قبحشان از بین میرود و برایمان عادی میشوند و زیانها شروع میشود و فارسی زیبایمان از دست میرود.»
این مترجم درباره تأثیر فضای مجازی در آسیبی که غلطنویسیها بر زبان فارسی وارد میکنند، به ایسنا گفت: «فضای مجازی حتما در رواج این غلطنویسیها تأثیر دارد. در این فضاها ما میخواهیم تند و کوتاه بنویسیم، پس بدون فکر، پشتسر هم غلط املایی و دستوری را ردیف میکنیم و به خورد طرف مقابل میدهیم.»
او همچنین در پاسخ به سوالی درباره وضع غلطنویسیها در کتابهایی که منتشر میشوند، بیان کرد: «در کتابها از این نوع غلطها ندیدهام، اما غلطهای ترجمهای زیادی دیدهام. هرکسی با دانشی کم میخواهد صاحب کتاب شود! و بلبشویی شده که
بیا و ببین.»
گلستان افزود: «ناشرها اغلب ویراستار ندارند و از یک دست کتاب را تحویل میگیرند و از دست دیگر چاپش میکنند. هرکسی حتی هر مترجم یا نویسنده معروف و مهمی هم باید کتابش ویرایش شود. کتاب «صدسال تنهایی» مارکز قبل از چاپ ویرایش شد و ۲۰۰ صفحهاش حذف شد. ویرایش کتاب امر بسیار مهمی است که ناشران باید به آن اهمیت
دهند.»
این مترجم در پایان درباره مسئولیت فرهنگستان زبان و ادب فارسی در برابر این غلطنویسیها گفت: «آنها دارند کار خودشان را میکنند اما باید حتما همکاری مستقیمی با ناشران داشته باشند، که ندارند.»