«تهران! من آمدم. سیسال دیرتر، سیسال پیرتر تهران! شهر اشغالشده، موطن! مادر! چه کسی بزک کرد تو را به این هیأت شنیع؟ من آمدم، نه به خودخواهی، که به خونخواهی!» زیبایی این مونولوگ که مانند همه گفتوگونویسیهای علی حاتمی حواس شنونده را جمع خود میکند به کنار، صدای رسوخکننده منوچهر اسماعیلی از صداپیشگان عصر طلایی دوبله ایران هم به کنار، دکورهای چشمنوازی که ولیالله خاکدان از تهران قدیم در شهرک غزالی ساخت هم به کنار، بازی زیبا و گیرای جمشید مشایخی پیر دیر بازیگری ایران در نقش رضا (تفنگچی/ خوشنویس) که یک شمهاش هنگام ادای جملات بالا تبلور یافت را به هیچ ترتیبی نمیتوان از سریال جاودان «هزاردستان» فاکتور گرفت. اویی که 84سال پیش و در آذرماه 1313 در تهران دیده به جهان گشود.