در یکی از دوره‌های جشنواره سینما حقیقت مستندی از بابک بیات به نمایش درآمد که در زمان حیات این آهنگساز شهیر و با حضور خودش ساخته شده بود، اما در زمان نمایش فیلم دو‌سال از مرگ او می‌گذشت. فیلم حال‌وهوای غمگینی داشت و حتی مرور خاطرات خوش گذشته هم حس آن را عوض نمی‌کرد، اما شاید یکی از غمگین‌ترین بخش‌های آن، زمانی بود که این آهنگساز بزرگ به مرگ فرزندش مانی اشاره کرد. مانی پسر بابک بیات در 12سالگی بر اثر ابتلا به تالاسمی ماژور فوت می‌کند، اما با گذشت سال‌ها او مرگ فرزند را فراموش نکرده و جوری در فیلم با آن روبه‌رو می‌شود که گویی این فقدان همین دیروز اتفاق افتاده است. این مقدمه نسبتا طولانی فقط از این بابت ذکر شد که سندی باشد بر روحیه لطیف و حساس این آهنگساز بزرگ که برخی از خاطره‌انگیز‌ترین ترانه‌های تاریخ موسیقی ما با هنرمندی او جان گرفته و ماندگار شدند. ترانه‌هایی چون بن‌بست، جنگل، غریبه و... بابک بیات 12‌سال پیش در5 آذر 1385بر اثر نارسایی کبدی در تهران درگذشت.