براساس آماری که از سوی مرکز آمار ایران منتشر شده است، در سال ۱۳۸۷، سه‌میلیون و ۴۷۸هزار زن فارغ‌التحصیل دانشگاهی وجود داشتند که از این میان تنها حدود ۳۰درصد دارای شغل بودند و ۶۰درصد بقیه غیرفعال یا بیکار بودند. خبرآنلاین با اشاره به این گزارش به زنانی اشاره می‌کند که در ابتدا و اواسط دهه۸۰ موجی فراگیر به استقبال حضور پررنگ زنان در آموزش عالی رفت. زنان توانستند در این دهه بیش از مردان کرسی‌های آموزش عالی در ایران را تسخیر کنند اما آن‌چه امروز شاهد آن هستیم، افزایش قابل توجه سهم زنان بیکار اما با مدارک تحصیلی تکمیلی است.
حالا براساس آماری که مرکز آمار ایران منتشر کرده است، طی ۹سال از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۵، جمعیت زنان دارای مدرک دانشگاهی و تحصیلات تکمیلی از سه‌میلیون و ۴۷۸هزار نفر در سال ۱۳۸۷ به ۵میلیون و ۷۴۰هزار نفر رسیده است. رشد قابل توجهی که همزمان با آن بیکاری زنان نیز رشد کرده است. به‌طوری که در سال ۱۳۸۷، تنها ۹۲۶هزار نفر دارای شغل بودند و باقی (حدود ۲میلیون نفر) یا بیکار یا غیرفعال بودند.
در سال ۹۵ اما تنها یک‌میلیون و ۷۲۴هزار نفر دارای شغل بودند و باقی حدود ۴میلیون نفر، بیکار یا غیرفعال بودند. به عبارت دیگر، به همان میزانی که زنان تحصیلکرده در ایران طی یک‌دهه اخیر افزایش داشته است، همزمان بیکاری زنان نیز افزایش داشته است.
آن‌طور که آمارها نشان می‌دهند، زنان در این میان بیشتر گرفتار بیکاری شده‌اند. آن‌چه کارشناسان در این روند به آن اشاره می‌کنند، این است که مهمترین دلیل این مسأله عدم تطابق کامل آموزش‌های دانشگاهی با نیازهای بازار کار و رشد بی‌رویه جذب دانشجوی تحصیلات عالی به‌خصوص زنان است که باعث شده بازار کار با سرعت کمتری افراد تحصیلکرده به‌خصوص زنان را جذب کند. از طرف دیگر با وجود سهم بالای غیرفعالان در ایران، در سال‌های اخیر شاهد کاهش آمار غیرفعالان هستیم و این روند کاهشی حتی در بین افراد دارای مدرک تحصیلات تکمیلی نیز قابل مشاهده است و به نظر می‌رسد جامعه ایران در مقطعی قرار گرفته که بین مدرک و شغل این‌بار شغل را انتخاب کند.