حسام حیدری طنزنویس
بدون شک مهمترین خبر سینما تلویزیونی هفته گذشته، پخش فیلم جکی‌چان از شبکه استانی کیش بود که همگان را در بهت و حیرت و شعف فرو برد، اما خبر خوشحال‌کننده برای دوستداران جکی‌چان در صداوسیما این‌که، مدیر برکنار شده شبکه کیش به‌عنوان مشاور معاونت امور استان‌های صداوسیما منصوب شد. در حکم ایشان به «حسن سابقه» و «تعهد»ش اشاره شده و این نشان می‌دهد مدیران تلویزیون هم از خودمان هستند و خیلی ماجرا جدی نبوده. امیدوارم این مدیر درجایگاه جدیدش موفق باشد و حداقل از ساعت 12شب به بعد که همه خوابند، از آن سی.دی جکی‌چان جدیدها را چهارتا پخش کند.
خبر دیگر این‌که قرار است احسان علیخانی برنامه استعدادیابی تولید کند؛ یعنی اگر فکر می‌کنید در زمینه‌های بغض‌کردن، گریه‌کردن، زارزدن، ناله‌کردن، شیون‌کردن و بر سروصورت خنج‌مالیدن، از شدت فغان ازحال‌رفتن، غمباد، افسردگی و چیزهایی از این دست توانایی خاصی دارید، حتما با این برنامه تماس گرفته و اعلام آمادگی کنید. به نظر می‌رسد داوران این برنامه استعدادیابی افراد زیر باشند: صابر ابر (پدر بغض سرعتی و چهره ناله. متخصص در ایفای کاراکترهای بدبختِ فلک‌زده و فلک‌زده بدبخت)، محمد علیزاده (استاد بغض آوازی و صاحب چند تألیف در باب چگونه در حین ترانه‌خواندن از حال برویم)، جواد خیابانی (صاحب سبک ناله در اجرا و صاحب جمله قصار کسی که گریه می‌کند، حتما در استودیو است).
موضوع دیگر این‌که چند فیلم کمدی مطرح به جشنواره فجر امسال نمی‌رسند (یا بهتر بگم: نرسانده شدند) و تهیه‌کننده‌های این فیلم‌ها به این نتیجه رسیده‌اند سری را که درد نمی‌کند، چرا دستمال ببندند؟ وقتی هیچ‌وقت تو هیچ جشنواره فجری، فیلم کمدی مورد توجه قرار نمی‌گیرد و کلا داوران به فیلم‌هایی علاقه دارند که نوید محمدزاده توش داد می‌زند و دعوا می‌کند و چندتا معتادزار دارد؛ برای چی الکی فیلم‌هایشان را دردسر بدهند؟ البته این‌که بعد از جشنواره فیلم‌ها توقیف می‌شوند هم، بی‌تاثیر نیست. یکی از این فیلم‌ها که درجشنواره شرکت نکرده، فیلم «زندانی‌ها»ی آقای ده‌نمکی است که کارگردانش در مورد این فیلم گفته: «بعضی فیلم‌ها جلوتر از زمان خودشان هستند و نباید تو مسابقه شرکت کنند.» نکنید با ما این کارها رو آقای ده‌نمکی. آن‌قدر فیلم جلوتر از زمان خود برای ما نسازید. ما جنبه‌اش رو نداریم. ما به همون بایرام لودر و باقالی و ارژنگ امیرفضلی راضی هستیم به خدا. یک‌وقت زیادی از زمان جلو می‌رید، دردسر می‌شه.