رشد شهرنشيني در ايران و هر كشور ديگري بالطبع با تبعات ناخوشايندي همراه است كه ازجمله مي‌توان به افزايش توليد زباله اشاره كرد. اين افزايش برخلاف آن‌چه تصور مي‌شود از چنان اهميتي براي محيط زيست و نظام‌هاي شهري برخوردار است كه مطابق اعلام دفتر عمران سازمان ملل يكي از سه چالش و دغدغه اصلي مديران شهري در چهار دهه گذشته بوده است. اين موضوع در ايران نيز همواره مورد توجه بوده و دور نشده‌ايم از زماني كه به دليل حساسيت بالا، جمع‌آوري زباله‌هاي شهرها در زمره اولويت‌هاي شهرداران بوده است. اما همين حساسيت بالا در كاركردي مثبت باعث افزايش تلاش در راستاي حل معضل بود كه در اواخر دهه 70 ميلادي به موضوع بازيافت رسيد. اصلي كه اگرچه در ابتدا بيشتر يك محور تجملي در شهرهاي توسعه‌يافته به شمار مي‌آمد، در گذر زمان به اصلي غيرقابل انكار و ضروري تبديل شد. در تهران نيز مقوله بازيافت چندي است كه جدي‌تر از قبل دنبال مي‌شود. از همين‌رو روزنامه اعتماد با فرهاد پورسخا، مديرعامل سازمان بازيافت شهرداري گفت‌وگویی داشته است تا از نهادينه‌شدن فرهنگ تفكيك زباله ميان شهروندان باخبر شويم.  آن‌چه در ادامه می‌آید بخشی از گفته‌های این مقام مسئول در گفت‌وگو با این روزنامه است.  اول از همه شما نياز به يك حمايت همه‌جانبه عمومي داريد. شهروندان را به هر شكل كه مي‌دانيد با خود همراه كنيد، ولي بايد متوجه باشيد كه اين حمايت فرازونشيب دارد. دوم اين‌كه بدانيد برنامه شما دایم درحال تغيير است. به دليل حمايت مردم يا بازار براي مواد و فناوري كه استفاده مي‌كنيد، بايد آماده تغيير دایمي باشيد. سوم اين‌كه هر برنامه‌اي كه داريد و به هر ميزان هم كه متكي به كمك بخش خصوصي هستيد، در نظر داشته باشيد كه حكومت‌هاي محلي با كنترل تامين سرويس‌هاي اهدايي و پياده‌كردن سياست‌هاي اساسي و استراتژي قيمت‌گذاري مشاركت جمعي را در دست خود دارند. منظورم سياست‌هايي مانند تناوب و بسامد جمع‌آوري، محموله‌هاي سرپوشيده، دستورالعمل براي زباله جمع‌كن‌ها كه خدمات بازيافتي‌ها را نيز عرضه دهند و رهنمود‌هايي براي تعيين شارژ جمع‌آوري زباله به نحوي كه موجب تشويق برنامه بازيافتي شود.