در روزهایی که تولیدکنندگان نفتخام پایینآمدن قیمت جهانی این محصول را نظاره میکنند و در نتیجه نگران برهمخوردن پیشبینیهایشان درخصوص سهم فروش نفت در منابع درآمدی بودجه سالانه هستند، خبر میرسد که آمریکا با رسیدن به رکورد تولید 5/11میلیون بشکه نفت در روز، توانست روسیه و عربستان را در این عرصه پشتسر بگذارد. این میان حتی برخی پیشبینیها رسیدن به رکورد 1/12میلیون بشکهای در 6ماه نخست سال 2019 را نیز توسط این کشور بعید ندانسته و در حقیقت ایالات متحده میرود تا به بزرگترین تولیدکننده نفتخام در جهان تبدیل شود. هرچند که درصورت تحقق این موضوع نیز، آمریکا به خاطر نیاز روزانه 19میلیون بشکهای خود، همچنان 7میلیون بشکه نفت عقب است که اجبارا باید این فاصله را با واردات پر کند.
سیل نفت شِیل و خودروهای برقی
بزرگترین مصرفکنندگان نفت در جهان به ترتیب آمریکا، اتحادیه اروپا، چین و ژاپن هستند که مصرف 45میلیون بشکه از 85میلیون بشکه نفت تولیدشده جهان (در روز) را به خود اختصاص دادهاند. با این وصف به نظر میرسد کشورهای کلاسیک تولیدکننده نفت همچون ایران، عربستان، عراق، کویت و... حالاحالاها نباید نگران بر زمینماندن محصول خود و بیمشتریشدن آن باشند. حداقل فعلا که نه اما در آینده کشورهای تولیدکننده نفت احتمالا باید دو عامل تهدیدکننده بازار این محصول را به شکل جدی مدنظر داشته باشند: نخست نفت شِیل، و دوم خودروهای برقی. تقریبا به شکل روزانه شاهد اخباری هستیم که بر کشف ذخایر جدید نفت شیل یا «نفت سنگ» در اقصینقاط جهان از چین تا پاکستان و حتی ایران متمرکز شدهاند و از آنسو تکنولوژی خودروهای برقی نیز به لطف شرکتهایی چون تسلا و افرادی چون ایلان ماسک به سرعت درحال پیشرفت است به نحوی که پژوهشگران تردد 300میلیون خودروی برقی در جهان آنهم تا سال 2040 میلادی را امری محتمل دانستهاند. با این تفاصیل چقدر باید نگران نفت شیل و محصولات تسلا باشیم؟
گرانی و بهصرفهنبودن تکنولوژی
درحال حاضر جواب این سوال آنقدرها برای تولیدکنندگان کلاسیک نفتخام که ایران هم جزوشان است، ترسناک نیست. تکنولوژی تولید نفت شیل با وجود پیشرفت بسیار در سالهای اخیر همچنان گران است و تولید این نفت تا وقتی قیمت نفتخام در محدوده 60 تا 70دلار در بشکه است، عملی اقتصادی محسوب نمیشود. از آنسو با وجود تردد یکمیلیارد خودرو درجهان و حتی با فرض تحقق جایگزینی 300میلیون از این تعداد با خودروهای برقی در سال 2040، باز هم نمیتوان توسعه این خودروها را تهدیدی برای تولیدکنندگان نفت در جهان به شمار آورد. منهای این واقعیت که بخش حملونقل مصرف درصد کمی از نفت تولیدشده در جهان را به خود اختصاص داده، در تکنولوژی مربوط به خودروهای برقی نیز انتظار نمیرود تا سالها شاهد پیشرفت قابل ملاحظهای درخصوص شعاع حرکتی آنان با یکبار شارژ باشیم، خصوصا که از یاد نبریم بحث آلایندگی باتریهای به کار رفته در این خودروها نیز از موضوعات مورد علاقه فعالان محیطزیست است.