حسین جمشیدی | قبل از انقلاب اسلامی و حتی سالها بعد از آن همه به دوقطبی ورزش ایران در ادوار المپیک عادت کرده بودند؛ فقط ستارگانی در کشتی یا وزنهبرداری ایران میتوانستند در بزرگترین رویداد ورزشی دنیا روی سکو بروند و سایر ورزشکاران دست خالی به کشور بازمیگشتند. این داستان ادامه داشت تا زمان ظهور یک ستاره بزرگ روی شیاپچانگ؛ قهرمانی که در شهر ری متولد شد و در 42 سالگی دست به یک کار تاریخی زد. هادی ساعی در المپیک 0002 به این دوقطبی پایان داد و توانست با کسب مدال برنز المپیک در سیدنی نام خودش را در تاریخ ثبت کند. تاریخسازی ساعی نه تنها در دورههای بعدی المپیک ادامهدار بود، بلکه پایه یک اصل را در تکواندوی ایران گذاشت که حالا بعد از گذشت 4 دوره دیگر همچنان مدالآوری هوگوپوشان این رشته ادامه دارد.
اتفاقی که این پسر تکواندوکار را بیشتر در دل مردم جا کرد، تقدیم مدالهایش به مردم زلزلهزده بم بود. فقط کافی است خودتان را جای او بگذارید تا به ارزش کار هادی ساعی بیشتر پی ببرید. مدال برنزی که او در المپیک سیدنی به دست آورد، در تاریخ بینظیر بود و حتی ممکن بود تا سالها فرد دیگری هم نتواند آن را تکرار کند اما او تصمیم گرفت برای کمک به هموطنانش که دچار حادثه تلخی شده بودند، همین مدال را هم به حراج بگذارد .
وقتی ساعی در المپیک 4002 به مدال طلا رسید، خیلی این موفقیت و باز هم قهرمانی تاریخی را هدیه مردم زلزلهزده بم به او دانستند؛ اینکه دعاهای مردم این منطقه پشت سر تکواندوکار ایرانی بود و او موفق شد اینبار نخستین مدال طلای ایران را در رشتهای به جز کشتی و وزنهبرداری رقم بزند. البته این باز هم پایان کار برای ستاره تکواندوی ایران نبود.
زمان جلو میرفت و تکواندوکاری که پشتکارش مثالزدنی بود، نمیخواست به همین راحتی به دوران طلایی خود پایان دهد. هادی در 32 سالگی به المپیک 8002 رفت. در پکن که کل کاروان ورزش ایران در حسرت یک طلا مانده بودند، تمام نگاهها به مرد باتجربه تکواندوی ایران بود. بله؛ باز هم او خوش درخشید و جواب اعتمادها را داد. این پایان کار هادی ساعی بود. از این بهتر نمیشد؛ 2 مدال طلا و یک برنز در 3 دوره المپیک او را به پرافتخارترین ورزشکار ایرانی در تاریخ المپیک تبدیل کرد و هنوز هم کسی نتوانسته رکورد تکواندوکار پرافتخار ایرانی که حداقل 01 سال خودش را در اوج نگه داشت را جابهجا کند.
ساعی با اینکه این روزها به خاطر برخی اختلافات و کجسلیقگیها جایی در فدراسیون تکواندوی ایران ندارد، بنیاد یک رسم همیشگی را برای تکواندوی ایران بر جای گذاشت. از المپیک 0002 که او با کسب برنز دست به تاریخسازی زد، در 5 دوره اخیر تکواندوکاران ایرانی حداقل یک برنز را در بزرگترین رویداد ورزشی دنیا کسب کردهاند. نام ساعی در تاریخ ورزش ایران ماندگار شده؛ حتی اگر روزی در آینده نزدیک یا دور کسی بتواند رکورد فوقالعاده او را جابهجا کند.