در تاریخ معاصر جهان دو نفر هستند که به ‌عنوان کسانی که عمر و زندگی خود را صرف التیام‌بخشیدن به آلام بشریت کردند، شناخته می‌شوند؛ نخست راهبه آلبانیایی اگنس گونجا بویاجیو معروف به مادر ترزا و دیگری دکتر آلبرت شوایتزر، پزشک، فیلسوف و موسیقیدان آلمانی که 144‌ سال پیش در چنین روزی، برابر 14 ژانویه 1875 میلادی در کایزرسبرگ، (امپراتوری آلمان) به دنیا آمد. دکتر شوایتزر که 90‌سال عمر کرد، 40‌ سال آخر زندگی خود را در آفریقا صرف طبابت بین قبایل عقب افتاده کرد. این حرکت دکتر شوایتزر که از سرآمدان فلسفه و موسیقی در زمان خود بود به مذاق کانون‌های روشنفکری در اروپا خوش نیامد و آنان دوری شوایتزر از دنیای موسیقی و عرصه فلسفه‌ورزی را به مراتب خسارت‌بارتر از دست کشیدن او از طبابت در آفریقا ارزیابی می‌کردند. اما دکتر شوایتزر بی‌توجه به این حرف‌وحدیث‌ها به راهی که در پیش گرفته بود، ادامه داد و خیلی صریح در جواب این انتقادات گفت: «آن‌چه شما می‌گویید واقعیت دور است و آن‌چه من این‌جا در آفریقا با آن روبه‌رو هستم، واقعیت نزدیک!»