حسام حیدری طنزنویس

چند روزی بود که هیچ اتفاق و حادثه‌ای رخ نداده بود و کم‌کم داشتیم نگران می‌شدیم و حس سوییس پیدا می‌کردیم که دیروز خبر سقوط هواپیمای باربری ارتش منتشر شد و یک بار دیگر به ما یادآوری کرد که  خودمان را جمع‌وجور کنیم و الکی ژست خوشحال و سرحال نگیریم. خوبی ماجرا این است که طبیعت و چرخ گردون، اگرچه با ما سر ناسازگاری دارد، ولی حداقل خلاقیتش خوب است و در ارسال حوادث و سانحه متنوع عمل می‌کند و نمی‌گذارد به یک مدل حادثه عادت کنیم. چند تا جاده‌ای، یکی هوایی، دو تا قطار، وسطش چند تا آتش‌سوزی و زلزله و کلا جنسش جور است.
البته تعداد زیاد این حوادث باعث شده ما خودمان با روند کار و مراحل شناسایی مقصر آشنا باشیم. با توجه به حوادث گذشته این موضوع به صورت قانون در آمده که «همیشه راننده مقصر است»، یعنی حتی زلزله هم بشود، چند تا راننده مقصر ماجرا هستند. البته در حوادث هوایی این طوری است که چند روز دنبال جعبه سیاه هواپیما می‌گردند و بعدش می‌فهمند که راننده (همان خلبان) مقصر بوده، ولی در حوادث جاده‌ای این‌طوری نیست. همان لحظه اول می‌فهمند راننده مقصر است، حتی سکته کردن و نکردن راننده یا بیماری‌های ژنتیکی او را هم در همان لحظه اول با یک نگاه پیدا می‌کنند. کلا راننده‌ها خیلی بد شده‌اند اخیرا پا را از گلیم خودشان درازتر کرده و تو همه اتفاقات دخالت می‌کنند. چپ کردن اتوبوس دانش‌آموزان و دانشجویان کم بود؟ حالا هواپیما هم زمین می‌زنید؟ نرخ ارز را هم که هر روز دستکاری می‌کنید. خجالت نمی‌کشید شما واقعا؟
از اتاق فرمان به پاراگراف اول اشاره می‌کنند و می‌گویند که لازم نیست اشتباه و بی‌مسئولیتی خودتان را گردن طبیعت و چرخ گردون بندازید که اشاره درستی است، ولی از آنجایی که گردن هرکس دیگری (غیر از طبیعت و راننده) می‌انداختیم، دردسر می‌شد و قبول نمی‌کرد، مجبور شدیم گردن ایشان بندازیم. کما این‌که جناب طبیعت خیلی هم با ما خوب نیست و نمونه‌اش همین قضیه باران نباریدن و خشکسالی است که گویا تحقیقات زیادی در این رابطه صورت گرفته و مشخص شده که کار، کارِ خود طبیعت و شخص جناب ابر بوده که وقتی بالا سر ما می‌آمده، نگاه می‌کرده، می‌دیده همه‌جا کویر و بی‌آب و علف است و با خودش می‌گفته: «من چرا بارونم رو هدر این بیابون‌ها کنم؟ حداقل برم چهار قدم بالاتر یه جایی بارون بریزم که چهارتا گل و درخت باشه» و می‌رفته سمت اروپا و در جنگل‌های قاره همیشه سبز کار خودش را می‌کرده. این یافته علمی که با تلاش شبانه‌روزی مسئولان و با بررسی چندین ابر کلوموس، کوپولوس و باناموس صورت گرفته، به صورت صددرصد علمی نشان داد که چرا در مناطقی مثل مازندران و گیلان باران بیشتر می‌بارد. شما فکر کردید ابر نفهم است؟ فکر کردید ابر عقلش نمی‌رسد که رو سر کی ببارد رو سر کی نبارد؟ نخیر دوستان. همان‌طور که چند وقت پیش یکی از دانشمندان علم نجوم اثبات کرد و در یک کلیپ ویدیویی توضیح داد که خورشید پشتش به ماست و در صورتی که بچرخد و رویش را به ما بکند، ممکن است کلا کره‌زمین و همه چیز نابود شود. حالا صرف‌نظر از این‌که خورشید چرا قهر کرده یا چه اتفاق دیگری افتاده که پشتش را به ما کرده و این‌که کلا پشت‌کردن به یک نفر دیگر کار خوبی است یا نه، همین که یک دانشمند جوان ایرانی به این کشف می‌رسد، خودش جای خوشحالی دارد. خب مزخرف گویی کافی است. تا یافته علمی دیگر شما را خدا می‌سپارم.