نیره خادمی| «درس شیرین ریاضی» برای همیشه معلم خود را از دست داد. حسین محب اهری را نه فقط آنهایی که کودکی و نوجوانی‌شان در آن سال‌های تلخ و دهه بعد از آن گذشته است، بلکه همه می‌شناسند؛ کسی که با درس پس‌گرفتنش از مبصر چهارساله کلاس، تلخی آن روزها را شیرین کرده بود. هفت سالی بود که محب اهری از سرطان غدد لنفاوی رنج می‌برد؛ آن‌قدری که بیمار بود همان‌قدر هم امید به زندگی داشت و حتی در این روزها و هفته‌های آخر که مسیر زندگی‌اش با بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان و ممنوع‌الملاقات‌شدن گره خورده بود هم پیام‌های امیدوار‌کننده برای مردم می‌فرستاد.
پردرآمدترین بازیگر دهه 60
حسین محب اهری بازی‌های زیادی در سریال‌ها، جُنگ‌ها و فیلم‌های سینمایی داشت اما «درس شیرین ریاضی» یا «ق مثل قلقلک» یکی از پررنگ‌ترین کارهای دوره کاری او بود. همه آنهایی که او را می‌شناختند، درباره‌اش حرف زده‌اند؛ ازجمله محمد کدخدایی، بازیگر نقش مبصر چهارساله در «درس شیرین ریاضی». او می‌گوید: «آشنایی من با مرحوم محب اهری از سال ۶۱ شروع شد ولی از سال ۶۵ با ایشان همکاری‌های مشترکم را آغاز کردم. ما ابتدا در چند تله‌تئاتر ازجمله «کوچ عاشقان» با هم همکاری داشتیم و بعد از آن نیز در سریال مرحوم حسین پناهی به نام «ماجراهای رونالدو و مرحوم مادرش» این همکاری ادامه پیدا کرد. «هتل پرستاره»، «ماجراهای سرکار اکبری» «هزار برگ، هزار رنگ» که یکی از سریال‌های پربیننده دهه شصت بود هم از دیگر همکاری‌های ما در اواسط دهه شصت بود. اوایل سال ۶۹ هم سریال «ق مثل قلقلک» را با هم کار کردیم. در آن سریال من با بچه‌هایی که به عنوان شاگرد کلاس حضور داشتند، تمرین‌های زیادی داشتیم و ایشان هم به عنوان لیدر ما را راهنمایی می‌کردند.» سریال «درس شیرین ریاضی» به قدری طرفدار داشت که در دهه 70 سری جدید آن هم ساخته شد تا در مناسبت‌های مربوط به مدرسه پخش شود. کدخدایی با استناد به نقل قول محب اهری او را به عنوان پردرآمدترین بازیگر دهه 60 معرفی می‌کند: «ایشان در دهه شصت پرکارترین و پردرآمدترین بازیگر بودند. یک روز پیششان بودم و خودشان گفتند که امسال من پردرآمدترین بازیگر بودم. ایشان در آن دوران تمام موقعیت‌ها را داشتند و این به دلیل انرژی و عشق‌شان به کار بود.»
نه خانه داشت نه خانه می‌خواست
«محله برو بیا» «محله بهداشت» از کارهای ماندگار دیگری است که محب اهری در آنها نقش «عمو» و «هپلی بیدلی بیدلی بو» را داشت. بیژن بیرنگ، نویسنده «محله برو بیا» و «محله بهداشت» هم درباره او می‌گوید: «محب اهری در مجموعه «محله بهداشت» یک شخصیت فانتزی داشت، شخصیت یک میکروب باوفا و دوست‌داشتنی بود. کاراکتری که محب اهری ایفا کرد یک کاراکتر منفی بود اما به نوعی بانمک و دوست‌داشتنی هم بود. سال‌ها با هم کار کردیم و با هم دوست بودیم اما حالا به نظرم اینها مهم نیست آن‌چه مهم است این است که وی با تمام سختی‌ها هفت سال با مرگ بازی کرد و آن را دست انداخت. اما به هر حال بازی را باخت و طبق معمول مرگ برنده شد.» تلخی ماجرا اما اینجاست که حالا همه می‌دانند، محب اهری هفت سال از زندگی خود را با سختی و بدون حتی بیمه سر کرد اما هیچ چیزی از هیچ‌کس نخواست، همین چند وقت قبل بود که در گفت‌وگویی تلویزیونی گفت: «نه خانه دارم و نه می‌خواهم نه ماشین دارم و نه می‌خواهم، نه پول دارم و نه می‌خواهم.» بیرنگ هم درباره وضع این هنرمند به همین نکته تلخ اشاره می‌کند: «الان دیگر محب اهری نیست. ما این‌گونه می‌توانیم از او درس بگیریم؛ این‌که چطور می‌شود آدم‌ها بیمه نداشته باشند. چطور آدم‌ها سختی‌های بیماری را می‌چشند؛ البته ایشان از آن‌جا که شناخته شده بودند، کمک‌هایی به ایشان شد و شاید هم این کمک‌ها کم بود.»
همه آنهایی که از دیروز درباره‌اش نوشته‌اند یا گفته‌اند به لبخندی اشاره کرده‌اند که هیچ‌گاه از لبانش چیده نمی‌شد. رضا فیاضی از خاطره آخرین سفرش با محب اهری به همدان و لبخندهای او می‌گوید: «حسین آن زمان وضع جسمانی مساعدی نداشت و در همان روزها نیز حالش بار دیگر وخیم شد. او تا آخرین لحظه زندگی‌اش کار کرد و لبخند هیچ‌گاه از لبش برچیده نشد.» علیرضا خمسه در صفحه اینستاگرام نوشته است: «او عاشق ماندن بود و برای ادامه حیاتش از هیچ تلاشی فرونگذاشت.»
کارهای نیمه‌تمام
اما ظاهرا دست تقدیر اجازه نداد که محب اهری نقش خود را در سریال «۸۷ متر» به کارگردانی کیانوش عیاری به اتمام برساند آن هم در شرایطی که سرنوشت او در پایان این سریال هم مرگ بود. کیانوش عیاری هم می‌گوید که او با وجود بیماری چند پلان در سریال هم بازی کرد، اما در حین ضبط یکی از پلان‌ها حالشان وخیم و روانه بیمارستان شد.» وخامت حال محب اهری در این اواخر حتی اجازه نداد در نمایش «ساعت هشت در کشتی» مریم کاظمی روی صحنه برود، بنابراین قرار شد رضا فیاضی نقش او را بازی کند. محب اهری از دهه 50 کارش را با تئاتر شروع کرده بود و جالب این‌که در دهه 60 تجربه خبرنگاری برای خبرگزاری ایرنا را هم داشت. «بوعلی سینا»، «سربداران»، «دو فیلم با یک بلیت»، «آقای شانس» و «دردسرهای عظیم» دیگر کارهایی بود که در آن نقش پررنگی داشت. آخرین کاری که او توانست به سرانجام برساند بازی در فیلم سینمایی «خداحافظ دختر شیرازی» به کارگردانی افشین‌هاشمی بود. حالا در 67 سالگی در بیمارستان لاله از دنیا رفته است و پیکر او امروز از مقابل تالار وحدت تشییع می‌شود؛ آن هم در شرایطی که هنوز پیام‌های تسلیت از سوی مسئولان و هنرمندان ازجمله انجمن بازیگران سینمای ایران، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، مدیرعامل خانه هنرمندان ایران و بنیاد رودکی یا حتی رئیس مجلس شورای اسلامی مخابره می‌شود.