روز گذشته سردار رحیمی، فرمانده انتظامی تهران بزرگ اعلام کرد: «با افرادی که در اماکن عمومی اقدام به سگ‌گردانی می‌کنند، برخورد جدی خواهد شد.» سردار رحیمی با بیان این‌که برخی افراد با آوردن سگ به معابر عمومی باعث ایجاد ترس و دلهره برای شهروندان شده‌اند، گفت: «پلیس با اخذ مجوز از دادستان تهران با افرادی که در اماکن عمومی مانند پارک‌ها سگ‌گردانی می‌کنند، برخورد خواهد کرد.» او در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان با اشاره به این‌که مکان‌های عمومی جای سگ‌گردانی و رفت‌وآمد حیوانات نیست، تأکید کرد: «حمل سگ در درون خودرو‌ها ممنوع است و در صورت مشاهده این موضوع برخورد جدی پلیس با حاملان سگ در خودروها انجام خواهد شد.» این خبر در شبکه‌های اجتماعی بازتاب‌های فراوان و واکنش‌های زیادی داشت که به نظر می‌رسد ابعاد آن نیاز به بررسی دوباره دارد. صبحت‌های دکتر پیام محبی، رئیس جامعه دامپزشکان، را درباره این خبر می‌خوانید.

برای نگهداری از حیوانات خانگی نه منعی در شریعت ما وجود دارد، نه در قوانین مدنی ما؛ انسان‌ها از هزاران ‌سال قبل در کنار حیوانات زندگی کرده‌اند و صرف مخالفت و برخورد نخواهد توانست آنها را منصرف کند و باعث قهر انسان و حیوان شود. در بلندمدت هم هیچ نیروی قاهره‌ای نخواهد توانست این حق  را  سلب کند.  ‌من شخصه اعتقاد دارم که بیشتر از آن آقایی که در لواسان فکر کرده حق دارد حیواناتش را بیرون بیاورد، حق با آن کودکی است که می‌خواسته در پارک بگردد و بازی کند؛ کودکی که بی‌گناه از سمت آن حیوان گزیده شده است؛ چون در کشورهای اروپایی هم اگر حیوان خانگی پرخاش‌جو باشد و ببینند به وضعیتی رسیده که به انسان‌ها حمله می‌کند و آزار می‌رساند، حیوان را راحت می‌کنند و کسی هم معترض نمی‌شود زیرا قوانین در این‌باره را به‌دقت وضع کرده‌اند. این اتفاقات باید باعث ‌شود که ما بنشینیم به شکل منطقی و مدنی موضوع را بررسی کنیم؛ این‌که چه باید بکنیم که تمام جوانب را مراعات کرده باشیم و حقوق هیچ‌کدام از طرفین زیر سوال نرود. اگر فرمانده پلیس هم می‌خواهد چنین صحبتی بکند، بهتر است قبل از آن مشاور حقوقی بگیرد که آیا حرفی که می‌زند براساس قانون است یا نه. من دیدم وکیلی با خبرگزاری فارس صحبت کرده و گفته ما قانونی درباره ممنوعیت گرداندن حیوانات در خیابان داریم. درست هم می‌گوید اما این قانون به‌ سال 1320 برمی‌گردد و مربوط است به حمل‌ونقل حیوانات آلوده چون آن زمان مواجه بودیم با زمانی که  خودرو تازه در جامعه رواج پیدا می‌کرده و دوره‌ای بوده که حتی در سطح شهر تهران هم به صورت گله‌ای گوسفند جابه‌جا می‌کردند؛ برای همین آمدند قانونی وضع کردند مبنی بر این‌که در مکان‌هایی که انسان رفت‌وآمد دارد و وسایل عمومی که انسان از آن استفاده می‌کند، گرداندن این حیوانات به جهت آلودگی که ایجاد می‌کند، ممنوع است. اما حیوان خانگی که آلوده نیست، واکسن خورده، قرص انگلش را خورده و تحت نظر دامپزشک است را نمی‌توانیم در آن قانون بسنجیم. برای همین باید امروز فکر کنیم و قوانین را به‌روز کنیم؛ مثلا یکی از حقوق حیوانات حق مراجعه به دامپزشک است. حالا اگر ما به همین سادگی بیاییم بگوییم آوردن حیوانات در خیابان، در ماشین و... مجاز نیست، طرف چطور می‌تواند حیوان را به دامپزشک ببرد؟ اگر هم در خانه بماند،  مریض می‌شود، بیماری‌اش را به بچه خانواده منتقل می‌کند و بچه خانواده هم طبیعتا آن را به مدرسه انتقال می‌دهد. در نظر نگرفتن صدهاهزار خانواده‌ای که حیوان خانگی دارند، غیرممکن است و با چنین برخوردهایی بدون قانونگذاری مناسب تنها مشکل را بزرگ می‌کنیم و حل آن را به تأخیر می‌اندازیم. اگر کسانی که می‌گویند آوردن حیوان به بیرون ممنوع است، بنشینند با یک دامپزشک صحبت کنند، من مطمئنم که نظرشان عوض خواهد شد. برای من عجیب است که نیروی انتظامی تجارب گذشته‌ را دوباره می‌خواهد تکرار کند.