بهروز بوچانی، پناهجویی که سال‌ها در اردوگاهی در یکی از جزایر اقیانوس آرام در بازداشت بوده است، برنده گرانبهاترین جایزه ادبی استرالیا شده است. بوچانی کُرد ایرانی است و از زندان مانوس استرالیا رمانی با عنوان «رفیقی نه مگر کوهستان» نوشته است.  او برای این رمان برنده جایزه ادبی ویکتوریا شده که شامل مبلغ صد‌هزار دلار استرالیا (معادل ۵۵‌هزار پوند) است. بهروز بوچانی به بی‌بی‌سی گفت که بردن این جایزه او را دچار احساسات متناقضی کرده است. او گفت: «یک‌جورهایی خیلی خوشحالم که می‌توانیم توجه‌ها را به این بدبختی جلب کنیم و می‌بینیم که خیلی‌ها از این وضع آگاه شده‌اند که خیلی خوب است. اما از طرف دیگر، فکر می‌کنم حق ندارم این جایزه را جشن بگیرم، چون دوستان زیادی دارم که دارند این‌جا عذاب می‌کشند.»
بوچانی طی پنج‌سال رمانش را به فارسی نوشته و در پیام‌رسان واتس‌اَپ برای مترجم آن، امید توفیقیان ارسال کرده است. او می‌گوید: «واتس‌اَپ مثل دفتر کارم است.» روی کاغذ ننوشتم چون در آن مقطع نگهبان‌ها هر هفته یا ماه به اتاق‌ها حمله می‌کردند و وسایل‌مان را می‌گشتند. نگران بودم که نوشته‌هایم از دست برود، برای همین در واتس‌اَپ می‌نوشتم.» هیأت داوران در توصیف رمان بهروز بوچانی گفته است که او اشکال روایی مختلف را به کار برده و سنت‌های مختلف ادبی سراسر جهان را در هم آمیخته است و به‌ویژه در سنت‌های ادبی کُردی ریشه دارد. بهروز بوچانی حق ورود به استرالیا را ندارد و همچنان در جزیره مانوس پاپوآی گینه نو به‌سر می‌برد. بهروز بوچانی به همین دلیل نتوانست در مراسم اهدای جایزه‌اش در استرالیا حضور داشته باشد. استرالیا سیاست سختگیرانه‌ای در قبال پناهجویانی دارد که سعی می‌کنند خود را با قایق به خاک آن کشور برسانند و حتی اگر ثابت شود شخصی شرایط پناهندگی را دارد، اگر با قایق به استرالیا برسد، هرگز پناهندگی نخواهد گرفت.