‏ هفتمین اجلاس سران جنبش عدم‌تعهد از 7 الی 11مارس 1983در دهلی‌نو پایتخت هند، با حضور ‏‏100کشور عضو، 15کشور و سازمان ناظر و 25کشور و سازمان میهمان برگزار شد. یک‌سال و نیم ‏پس از شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، وزارت امور خارجه کشورمان خواستار تغییر محل ‏برگزاری اجلاس شد و تهدید کرد درصورت برگزاری در عراق در این اجلاس شرکت نخواهد کرد و ‏ریاست دوره‌ای عدم‌تعهد را به رسمیت نخواهد شناخت.
جمهوری اسلامی ایران تلاش‌های دیپلماتیک ‏بسیاری را برای ترغیب کشورهای عضو مصروف داشت. عراق نیز متقابلا اقدامات بسیاری را برای ‏جلب توجه کشورها به برگزاری اجلاس در این کشور به عمل آورد. ازجمله این‌که اقدام به احداث ‏ساختمان و مجموعه‌ای با هزینه‌ای بالغ بر یک‌میلیارد دلار کرد. این کشور حتی پیش‌نویس بیانیه پایانی ‏اجلاس را به سه زبان تهیه و پرچم کشورهای عضو جنبش را در بغداد به اهتزاز درآورده بود. ولی با ‏ورود نیروهای ایران به خاک عراق در عملیات رمضان (ژوئیه 1982) و متعاقب آن حمله هوایی ‏جنگنده‌های ایران به بغداد وضع جدیدی به‌وجود آمد. با توجه به نزدیک بودن زمان برگزاری اجلاس ‏‏(سپتامبر 1982)، فیدل کاسترو رهبر کوبا در ‌ماه اوت پیشنهاد تشکیل اجلاس وزرای جنبش عدم‌تعهد و ‏تعیین محل دیگری برای برگزاری هفتمین اجلاس سران را مطرح کرد. با توجه به حوادث فوق و ‏پیگیری‌های جمهوری اسلامی ایران، موضوع تغییر محل اجلاس سران از بغداد به جای دیگر به‌صورت ‏جدی مورد توجه قرار گرفت و نهایتا محل کنفرانس از بغداد به دهلی‌نو تغییر یافت.‏