وحید میرزایی طنزنویس
در پی صحبت‌های یکی از مسئولان اسبق کشور در یک برنامه تلویزیونی مبنی بر داشتن یک زندگی معمولی با حقوق ماهیانه 19 میلیون تومانی، در این‌جا به بررسی انواع زندگی معمولی مردم در کشور می‌پردازیم:
اساسا طبق گفته این مسئول اسبق، زندگی معمولی مگر شاخ و دم دارد؟! همه مردم در یک سری از کارها و سبک زندگی معمولی‌اند. یعنی همه ماشب‌ها به‌طور معمولی می‌خوابیم. صبح‌ها به صورت معمولی از خواب بیدار می‌شویم، بعد به شکل معمولی به بزرگتر خود سلام می‌کنیم. پس تا اینجای کار که حدود 60درصد زندگی روزمره است، همه مردم کشور از وزیر و وکیل گرفته تا کارمند و کارگر و.... به صورت معمولی و به دور از تشریفات زندگی می‌کنند. می‌ماند آن 40درصد دیگر. از آن لحظه آدم‌ها به سه دسته معمولی رو به بالا(ژن خوبِ پررنگ)، معمولی متوسط(ژن خال خال یشمی) و معمولی رو به پایین(راه‌راهِ سفید-مشکی) تقسیم می‌شوند.
معمولی رو به بالا (ژن خوبِ پررنگ): این نوع آدم‌های معمولی، در خانواده‌ای معمولی و تحصیل نکرده دیده به جهان گشوده‌اند. دوران ابتدایی و راهنمایی را در مدارس نمونه و غیرانتفاعی گذرانده اما به خاطر احساس وظیفه نسبت به مردم در آن مقطع حساس، درس خود را در مقاطع بالاتر ادامه نداده و ناگهان یکی از مدیران شده‌اند. آنها هم که به شغل دولتی علاقه نداشته‌اند، با دریافت وام قرض‌الحسنه میلیاردی، وارد عرصه تولید و صنعت شده و با همت و پشتکار، از چین سوزن ته‌گرد، برنج و صنایع دستی وارد کرده‌اند. زندگی این نوع از آدم‌های معمولی پس از این‌که صبح از خواب بیدار شدند ابتدا ساعت 20 میلیونی معمولی خود را به دست کرده و وارد ماشین لکسوس معمولی خود شده و بر سر کار خود حاضر می‌شوند. تا ظهر به شکل معمولی کار خاصی انجام نمی‌دهند. غروب نیز پس از یک روز سخت کاری به استخر معمولی خصوصی خود رفته و تن معمولی خود را به آب می‌زنند. شب هم همچون تمام مردم معمولی به خواب می‌روند.
معمولی متوسط(خال خال یشمی): این قشر از جامعه در یک خانواده معمولی اما تحصیلکرده دیده به جهان گشوده‌اند. از روز اولی که وارد مدرسه شده‌اند تا آخرین روز فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، مثل اسب درس خوانده‌اند. پس از اتمام تحصیلات به صورت معمولی در دورترین نقطه مرزی به خدمت سربازی رفته‌اند و سپس به صورت معمولی 3سال بیکار بوده‌اند تا بالاخره در یک آزمون استخدامی در میان صدها‌هزار شرکت‌کننده پذیرفته شده و به یک کارمند معمولی یا معلم با یک کت قهوه‌ای مجهز به دو چاک در عقب و یک شلوار طوسی با انبوهی از پیلیسه تبدیل شده است. این نوع آدم‌های معمولی در تمام طول عمرمجموعه‌ای از دفترچه قسط هستند که دست و پا درآورده‌اند.
معمولی رو به پایین(راه‌راهِ سفید-مشکی): این نوع آدم‌های معمولی در صف دیده به جهان گشوده‌اند، در صف تحصیل کرده‌اند، در صف غذا خورده‌اند، در صف ازدواج کرده‌اند، در صف بچه‌دار شده‌اند و نهایتا در صف چشم از جهان بسته‌اند. این آدم‌های معمولی یا کار معمولی نداشته‌اند یا به صورت معمولی و روتین از کار اخراج شده‌اند و برخی از آنان نیز به خاطر اعتراض، اتفاقات غیرمعمولی برایشان افتاده است. این دسته از آدم‌های معمولی متاسفانه همواره نسبت به وضع موجود معترضند و آدم‌های معمولی دسته اول را مقصر می‌دانند. این درحالی است که همان‌طور که گفته شد این دسته همچون تمام آدم‌های معمولی دیگر غذا می‌خورند، می‌خوابند و زنده هستند.