پایه‌ فوتبال مملکت  | امیر مسعود فلاح| یکی از چیزهایی که در روزها و هفته‌های قبل به اندازه تمام موهایم (فکرتان را به کار بندازید بعد نیشتان را باز کنید. نگفتم ‏موهای سرم، گفتم تمام موهایم!) شنیده‌ام عبارت «پایه فوتبال» است. لُبّ کلام طیف وسیعی از اقشار ‏مختلف جامعه که این عبارت را در قالب فحش‌های صریح و عریان در کامنت‌های پای پست‌ها و فحش‌های پیچیده و پنهان در پست‌های ‏بالای همان کامنت‌ها ابراز می‌کنند این است که «پایه فوتبال» مملکت خراب است و با تعویض و تغییر سیستم بازی و بازیکن و ‏سرمربی حل نمی‌شود. البته بنده قبول دارم که ما مشکلات عدیده مدیریتی داریم اما عبارت «پایه فوتبال» یک جوری است. مثلا از ‏عزیزانی که این عبارت را در روز ده‌ها بار به کار می‌برند بپرسید پایه فوتبال دقیقا یعنی چی؟ مدیریت؟ می‌گویند نه. بودجه و ‏سرمایه مالی؟ نه. مدیریت سرمایه انسانی؟ نه. نگاه مبنایی به جایگاه ورزش قهرمانی در کشور؟ نه. «پایه دیگه، پایه‌. هرچی ‏پایه‌ش درست باشه خودشم درسته و هرچی پایه‌ش خراب باشه خودشم خرابه.»‏