نخستین کوشش ایرانیان برای پیوستن به کنوانسیون‌های بین‌المللی در مورد تشکیلات بین‌المللی صلیب ‏سرخ به دوران پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار باز می‌گردد. اما عملا تشکیل مؤسسه خیریه امدادی در ‏ایران تحت حمایت دولت در سال 1301 خورشیدی صورت گرفت. کشور ایران رسما در خواست کرد ‏که به جای صلیب سرخ و هلال احمر، نشان ویژه خود را داشته باشد: «شیر و خورشید سرخ.» این ‏نشان بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن ماه 1357، دولت ایران در سال 1980 رسما به ‏فدراسیون جهانی اعلام کرد که از این پس به جای نماد شیر و خورشید سرخ، همانند دیگر کشورهای ‏اسلامی از «هلال احمر» استفاده خواهد کرد‎.