تروریست‌ها و خرابکاران از ابزارهای انفجاری به دفعات و به‌عنوان یکی از روش‌های مرسوم استفاده کرده‌اند. این افراد برای ساخت وسایل انفجاری زحمت زیادی متحمل نمی‌شوند، زیرا اطلاعات لازم در این رابطه در کتب و منابع دیگر به راحتی یافت می‌شوند. مواد لازم برای ساخت وسایل انفجاری را در خیلی از جا‌ها می‌توان پیدا کرد. برای جا‌به‌جایی این وسایل می‌توان از خودروها و افراد استفاده کرد و آنها را از راه دور یا به وسیله افراد انتحاری منفجر کرد. از بمب‌های متعارف برای تخریب و آسیب‌رسانی به موسسات اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و مذهبی استفاده می‌شود. این حملات در اماکن عمومی و در خیابان‌های شهرهای پرجمعیت سراسر جهان انجام گرفته و از این طریق هزاران نفر کشته و
مجروح می‌شوند.
بسته‌های پستی که باید به آنها مشکوک شد:
غیرمعمول بوده و از فرد یا افراد ناشناسی ارسال شده باشند.
آدرس برگشت نداشته یا آدرسی دارند که نامشخص است.
روی آنها عبارات و کلمات خاصی نوشته شده است (مثلا شخصی، محرمانه یا در معرض «اشعه X قرار داده نشود»).
دارای فویل یا سیم آلومینیومی یا بو و رنگ عجیب و غریب باشند.
در شهری پست شده‌اند که با آدرس برگشت انطباق ندارند.
دارای وزن و اندازه غیرمعمول بوده یا نامتقارن و ناجور دسته‌بندی شده‌اند.
عبارات تهدیدکننده‌ای روی آنها نوشته شده است.
دارای برچسب نامناسب یا غیرمعمول باشند.
دارای بسته‌بندی یا پاکت‌های پستی متعددی (مانند چندبار چسب‌زدن) باشند.
دارای اشتباهات نوشتاری هستند.
به آدرس کسی ارسال شده‌اند که یا در محل نیست یا اساسا آدرس غلط است.
دارای عناوینی غلط یا بدون عنوان هستند.
به آدرس شخص خاصی پست نشده‌اند.
آدرس با دست نوشته شده یا ناجور تایپ شده است.
اقدامات محافظتی و مراقبتی
اگر کسی از طریق تلفن تهدید به بمب‌گذاری شد، لازم است موارد زیر را رعایت کند:
تا آن‌جا که امکان دارد، از فرد تلفن‌کننده اطلاعات به دست آورد.
فرد تلفن‌کننده را روی خط نگه داشته و اظهارات او را ضبط کند.
موضوع را به اطلاع پلیس و صاحب ساختمان برساند.
در زمان وقوع انفجار
اگر اشیای اطراف کسی درحال سقوط هستند، فورا در زیر میز محکمی پناه بگیرید، اما بعد از توقف سقوط اشیا، فورا آن‌جا را ترک کنید. مراقب ترک‌خوردگی سقف‌ها و راه‌پله‌ها باشید. هنگام خروج از ساختمان باید مواظب سقوط آوار باشید.
هرچه سریع‌تر ساختمان را ترک کرده و برای به همراه‌بردن اشیای شخصی یا تلفن‌زدن نباید تأخیر کرد.
نباید از آسانسور استفاده شود.
بعد از خروج از ساختمان
در جلوی شیشه پنجره‌ها، درهای شیشه‌ای یا سایر نواحی بالقوه خطرناک نباید توقف کرد.
بهتر است از پیاده‌روها یا خیابان‌ها دور شد تا مورد استفاده کارکنان اورژانسی یا سایر افرادی که مشغول خروج هستند، قرار گیرند.
اگر کسی در زیر آوار مانده باشد، باید موارد زیر را رعایت کند:
درصورت امکان از چراغ‌قوه برای دادن علامت به نیروهای نجات استفاده کند.
از حرکات غیرضروری اجتناب کند.
بینی و دهان خود را با چیزی که در دسترس است، بپوشاند (مثلا پارچه‌ای پنبه‌ای می‌تواند نقش یک فیلتر خوب را بازی کند). سعی کند از طریق آن ماسک نفس بکشد.
به دیوار یا لوله‌ای که نزدیک اوست، ضربه بزند. با این کار ممکن است نیروهای نجات صدا را شنیده و مکان گرفتاری او را شناسایی کنند.
درصورت امکان از یک سوت برای علامت‌دادن به نیروهای نجات استفاده شود.
فریادزدن آخرین چاره است، زیرا ممکن است مقادیر خطرناکی از مواد و گردوخاک استنشاق شوند.