| یحیی تدین|   این هنرمند رومانیایی تبار (1999-1914), که بعضی‌ها او را پیکاسوی عرصه لبخندنگاری (این واژه
من درآوردی است)  می‌نامند، در واقع امر هم چیزی از پیکاسو کم ندارد، لیکن علاقه‌اش به حوزه هنر گرافیک باعث شد تا کار نقاشی را به دیگران بسپارد و خودش را با معماهای دنیای طراحی سرگرم کند. این‌که می‌گویم «معماهای دنیای طراحی» از آن جهت است که وی در بند خنداندن به مفهوم عام کلمه نیست بلکه طراحی‌های او بیشتر جنبه حل موضوعی را دارد که طرح می‌کند و نهایتا از نگاه بینندگان کنجکاو پس از کشف معما منجر به لبخندزدن می‌شود. به‌طور مثال لبخند‌نگاره او در باب کلمه «NO» در پاسخ به شخصیتی که احتمالا درخواستی داشته است، از آن جهت جذاب است که گوینده آن را در کمال خرسندی و با لبخند ادا می‌کند و درعین حال کلمه «NO» را چون چکشی بر سر شنونده که احتمالا چنین توقعی از او نداشته، فرود می‌آورد. حالت تعجبی که در چهره مخاطب دیده می‌شود، کاملا گویای چنین وضعیتی است.
لازم به ذکر است «استاینبرگ» نزدیک به 6دهه با مجله معتبر «نیویورکر» همکاری مستمر داشته و بسیاری از منتقدان هنری از او به‌عنوان یکی از مهمترین هنرمندان جهان یاد می‌کنند که عرصه گرافیک و لبخندنگاری را به اوج خود رسانیده است.