حرف‌های علی ضیا روی آنتن برنامه زنده فرمول یک در انتقاد از برخی عملکردهای دولت دوباره جنجال‌ساز شده است.
البته این نخستین بار نیست که او و بقیه مجریان و کارشناسان صداوسیما، دولت و حتی شخص رئیس‌جمهوری را خطاب قرار داده و انتقادهای ریز و درشت مطرح می‌کنند، اما این‌بار حرف‌های او با واکنش‌های زیادی روبه‌رو شده. عده‌ای در شبکه‌های اجتماعی از این حرف‌ها استقبال کرده‌اند و عده‌ای دیگر انتقاد از دولت را یک راه آسان برای مطرح‌شدن اسم افراد اعلام کرده و به این مد جدید مجریان صداوسیما انتقاد کرده‌اند. خود او در گفت‌وگو با «شهروند» ظرفیت انتقادپذیری دولت را تایید می‌کند.
  این‌که شما شخص رئیس‌جمهوری را خطاب قرار می‌دهید و از او انتقاد می‌کنید، چقدر به بی‌خطربودن انتقاد از دولت مربوط
است؟
من قبلا هم گفته‌ام که کار ما سیاسی نیست، از طرفی اعتقاد هم داریم که در شرایط فعلی که دولت در فشار است، همه باید با همدلی و همکاری شرایط را مدیریت کنیم، تا بحران بگذرد، اما به‌هرحال حرف‌هایی شنیده می‌شود و اتفاقاتی می‌افتد که ممکن است مردم احساس کنند همه در کنار هم مشغول تلاش برای بهترکردن اوضاع نیستند و این همدلی بین همه مخصوصا بعضی از مسئولان وجود ندارد.
  مثلا کدام حرف یا نظر رئیس‌جمهوری باعث شد که این احساس به شما دست بدهد؟
خب به‌هرحال آدم ممکن است احساس کند که باید برخی نکات را یادآوری کند، مثلا حرف‌های اخیر رئیس‌جمهوری در هرمزگان که گفته بود روزانه فلان قدر کار می‌شود یا این‌که یکی از مسئولان در مورد قیمت گوشت می‌گوید همین که هست، خوب است! آیا این ادبیات، ادبیات مسئولانی است که خودشان را نوکر مردم می‌دانند؟
  به هر حال مشکل در خیلی جاها دیده می‌شود، اما چرا دولت بیشتر از خیلی از نهادهای مسئول خطاب انتقادهای عوامل صداوسیما قرار می‌گیرد؟ آیا دلیلش این نیست که انتقاد از دولت خیلی راحت‌تر از آنهاست؟
در مورد این‌که می‌گویید راحت شده، باید بگویم که من شخصا برای حرف‌هایم فشارهای زیادی کشیده‌ام، اما باز سعی کردم در کنار مردم باشم و صدای آنها را به گوش مسئولان برسانم، اما بله، این هم درست است که دولت از خودش ظرفیت بیشتری برای انتقاد نشان
داده است.
  آیا در کنار انتقادها، کارهای مثبت هم دیده می‌شود؟ دولت می‌گوید موفقیت‌ها مانند پیروزی‌های دیپلماتیک چنان که باید و شاید پوشش داده نمی‌شوند، اما مشکلات به راحتی منعکس می‌شوند.
این‌طور نیست. بارها از مسئولان مختلف به شخص من گفته شده که در شرایط فعلی باید هوای دولت را داشت و نباید در شرایط بحرانی کنونی دولت را تضعیف کنیم. ما برنامه‌هایی هم در حمایت از اقدامات دولت و حتی شخص رئیس‌جمهوری ساخته‌ایم، اما خب جو حاکم بر شبکه‌های اجتماعی به شکلی است که انتقاد از دولت بیشتر دیده می‌شود. مثلا برنامه‌ای که ما در مورد مدرک تحصیلی و وضع علمی رئیس‌جمهوری می‌سازیم، چنان که باید و شاید دیده نمی‌شود، اما انتقادها از دولت به سرعت وایرال می‌شود، اما من این اطمینان را می‌دهم که اگر جایی از دولت انتقاد کرده‌ام، به  دلیل وابستگی‌های جناحی و سیاسی نبوده است، بلکه واقعا دیدن مشکلات مردم باعث می‌شود یک حرف‌هایی زده شود، مثلا مردم بعد از مدت‌ها نوسان تا می‌آیند به قیمت 10‌هزار تومانی دلار عادت کنند، باز همه چیز به‌هم
می‌ریزد.
  قبول دارید که مسئولیت بخش زیادی از این مشکلات برعهده دولت نیست، مثلا در مورد همین قیمت دلار و تحریم‌ها آیا می‌توانید درباره مخالفان FATF حرف بزنید و انتقاد کنید؟
خود شما هم در مجموعه‌ای کار می‌کنید که خط‌قرمزهایی دارد و با وجود این خط‌قرمزها سعی می‌کنید به وظیفه ‌تان عمل کنید، در مورد ما نیز همین است. ما برخی خط‌قرمزها را پذیرفته‌ایم و با وجود آنها داریم تلاش می‌کنیم که صدای مردم باشیم.
  حرف همین است که انتقاد از دولت جزو خط‌قرمزهای شما نیست، اما انتقاد از بقیه دستگاه‌هایی که اتفاقا مسئولیت هم دارند، جزو خط‌قرمزهای شماست و این آدرس غلط به مردم می‌دهد.
من می‌گویم خدا را شکر که دولت فضا را باز گذاشته و بقیه دستگاه‌ها هم باید همین کار را بکنند، چون درستش همین است. ما به‌هرحال در زمینه دموکراسی یک کشور جوان هستیم و امیدواریم همان‌طور که دولت در مورد انتقادها فضای نسبتا بازی ایجاد کرده، بقیه دستگاه‌ها هم انتقادپذیریشان را بالا ببرند. البته باز هم تاکید می‌کنم که انتقادهای من از دولت چه در زمان روحانی و چه در زمان احمدی‌نژاد چندان هم بی‌هزینه نبوده و فشارهای زیادی را به من وارد کرده است، فشارهایی که هنوز هم
ادامه دارد.