وقتی در‌ سال ۱۹۶۵ گروه موسیقی پینک فلوید توسط سید برت، نیک میسن، راجر واترز و ریچارد رایت در لندن تشکیل شد، هیچ‌کس فکر نمی‌کرد این جمع قرار است به تاثیرگذارترین گروه راک دهه 70 میلادی تبدیل شوند. پینک فلویدی‌ها در اواخر دهه۶۰ میلادی تحت رهبری سید برت دو تک‌آهنگ موفق ساختند و سپس نخستین آلبوم‌شان تحت عنوان «نی‌زن بر دروازه‌های سپیده‌دم» را به طرفداران خود عرضه کردند. اما انفجار موفقیت پینک فلوید از‌ سال 1968 و بعد از اضافه شدن دیوید گیلمور یعنی پنجمین عضو پینک فلوید به این گروه انجام گرفت. گیلمور که 73‌سال پیش در چنین روزی، برابر 6 مارس 1946 در کمبریج به دنیا آمد، به نوعی جایگزین سید برت در پینک فلوید شد، زیرا برت به دلیل افراط در مصرف ماده توهم‌زای ال.اس.دی سلامت روانی خود را از دست داده بود. گیلمور علاوه بر سال‌ها حضور در پینک فلوید، به صورت تک‌نفره نیز کارنامه موفقی در عرصه موسیقی از خود به جای گذاشته است. در ‌سال ۲۰۱۱، مجله معتبر رولینگ استون، او را در رتبه ۱۴ برترین گیتاریست‌های تمام دوران‌ها قرار داد.