16 اسفند 1329 خورشیدی، یعنی درست 68‌سال پیش یکی از مهمترین وقایع تاریخ معاصر ایران رقم خورد و سپهبد ‏حاج‌علی رزم‌آرا، نخست‌وزیر ایران به دست خلیل طهماسبی از اعضای گروه فداییان اسلام ترور انقلابی شد. روزنامه «نبرد ملت» ‏ارگان فداییان اسلام فردای ترور رزم‌آرا تیتر زد:  «رزم‌آرا به جهنم رفت و سایر خائنان به دنبال او رهسپار می‌شوند.» اما ‏رزم‌آرا چه کرده بود که مستحق چنین سرنوشتی شد. در تاریخ معاصر ایران از سپهبد رزم‌آرا به‌عنوان یکی از ‏سرسخت‌ترین مخالفان نهضت ملی شدن صنعت نفت ایران یاد شده است. هم او بود که با گفتن «ایرانی لولهنگ هم نمی‌تواند ‏بسازد» به تحقیر هموطنان خود پرداخت و از عزم خود برای حمایت از ادامه سیادت انگلستان بر صنعت نفت کشور خبر داد. ‏اما دست سرنوشت پایانی تراژیک برای او تدارک دیده بود و نخست‌وزیری که حتی شاه مملکت نیز از او حساب می‌برد ‏راحت‌تر از آن‌چه تصورش می‌رفت از صحنه روزگار محو شد. بعد از مرگ حتی یک نفر در مقام دفاع از او بر نیامد و ‏ضاربش نیز با مصوبه مجلس از زندان آزاد شد.‏