کاشتن درخت کار خوبی است؟ احتمالا آدم‌های معمولی برای این سوال یک جواب کوتاه دارند و آن «بله» است، اما کارشناس‌ها قبل از جواب‌دادن باید به سوال‌های خودشان بدهند، مثلا این‌که چه درختی؟ کجا؟ کی؟ مسعود رحمانی که کارشناس فضای سبز و طراح فضای سبز پارک‌های جنگلی مصنوعی زیادی بوده است، در گفت‌وگو با «شهروند» می‌گوید: «هر درختی مناسب اقلیم خاصی است، اصلا بعضی از درخت‌ها مانند دسته بزرگی از مخروطی‌ها که کاج و سرو نقره‌ای هم جزو آنها هستند، جزو درختان مهاجم محسوب می‌شوند و به فضای سبز اطرافشان حمله کرده و آن را تخریب می‌کنند. در چنین شرایطی ما می‌بینیم که بخش عمده‌ای از فضای سبز تهران را این درختان تشکیل می‌دهند.»
رحمانی ادامه می‌دهد: «در یک جایی که خشک و بی‌آب و علف است، می‌توان از درخت‌های مقاوم مانند مخروطی‌ها استفاده کرد، اما جایی مانند پارک که هم سیستم آبیاری دارد و هم از هوای خوبی برخوردار است، نباید با کاج و سرو و اقاقیا پوشیده شود.»
او در مورد این‌که چقدر می‌توان از درخت‌های میوه استفاده کرد، می‌گوید: «در این مورد هم باید به اقلیم توجه کرد، مثلا ما می‌بینیم که در شمال کشورمان درختان مرکبات بدون هیچ‌گونه نیازی به نگهداری در خیابان‌ها رشد می‌کنند و میوه می‌دهند، چون اقلیم شمال کشور برای این درختان خیلی مناسب است. در جایی مثل تهران هم درختی مانند توت به راحتی رشد می‌کند. در جایی دیگر گردو مناسب است، بنابراین باید خیلی به اقلیم توجه کرد. متاسفانه هر ‌سال در شهرهای مختلف مانند همین تهران هزاران نهال کاشته می‌شود، اما ‌سال آینده اصلا خبری از آنها نیست، چون برای کاشت آنها به فاکتورهای لازم توجه نمی‌شود.» او در مورد درختانی که برای تهران و شهرهایی مانند آن مناسب است، می‌گوید: «درختانی مانند چنار، سپیدار و توت مناسب‌ترین درختان برای اقلیم تهران هستند و بدترین اتفاق در تهران کاشت سوزنی برگ‌های مهاجم و درختانی مانند اقاقیا و اوکالیپتوس است.»