شماره ۱۶۴۰ | ۱۳۹۷ يکشنبه ۱۹ اسفند
صفحه را ببند
مربی و کارشناس سازمان جوانان خوزستان در گفت‌وگو با «شهروند» از برگزاری دوره تربیت مربیان مسابقات گفت‌وگوی بشر دوستانه می‌گوید:
کارگاه خشم، حل مسئله و تئاتر شورایی، مهارتی برای مربیان

شهروند| «جمعیت هلال‌احمر مکان مناسبی برای خدمت کردن به جامعه است و از آنجایی که نوع کار آن خداپسندانه، عام‌المنفعه و بشردوستانه است، انگیزه بسیاری برای ادامه فعالیت به انسان می‌دهد.» اینها بخشی از صحبت‌های رقیه حاجی‌پور، فعال در حوزه دانش‌آموزی است که به نمایندگی از معاونت جوانان استان خوزستان در دوره تربیت مربی سومین دوره مسابقات گفت‌وگوی بشردوستانه شرکت کرده است. در گفت‌وگویی با او که فراگرفتن مهارت‌های مختلف را لازمه رشد شخصیتی دانش‌آموزان می‌داند؛ از حال‌وهوای برگزاری این دوره پرسیدیم که خواندنش خالی از لطف نیست.
 از سابقه کاری خود در جمعیت هلال‌احمر بگویید و این‌که چه شد تصمیم گرفتید در دوره‌های تربیت مربی مسابقات گفت‌وگوی بشردوستانه شرکت کنید؟
کارشناسی ارشد مدیریت مالی دارم، از پرسنل جمعیت هلال‌احمر استان خوزستان هستم و 11‌سال است که سابقه کار در جمعیت هلال‌احمر را دارم. پیش از آن‌که به صورت رسمی استخدام شوم، به صورت داوطلبانه و برای کار دانشجویی در جمعیت هلال‌احمر فعال شدم. معمولا در دوره دانشجویی در کنار فعالیت‌های دیگر، به دنبال پیدا کردن کار نیمه‌وقت هستیم، اما این‌که چرا من جمعیت هلال‌احمر را برای کار کردن انتخاب کردم، احساس می‌کنم خواست خداوند بوده است. کسی که بخواهد به جامعه‌اش خدمت کند، جمعیت هلال‌احمر برای او مکان مناسبی است.  اما چنانچه شخص فقط به دنبال مادیات باشد، بعد از مدتی انگیزه خود را از دست می‌دهد. واقعیت این است که جمعیت هلال‌احمر از لحاظ اداری شرح وظایف بسیار سنگینی دارد، همچنین تعداد پرسنل آن کم است و نسبت به ادارات دیگر حقوق و مزایای کمتری دارد. اما نوع کار آن که کاری است خداپسندانه، عام‌المنفعه و بشردوستانه، به شما انگیزه لازم را برای ادامه فعالیت می‌دهد. من پیش از این در حوزه داوطلبان مشغول بودم و دوسال است که به معاونت جوانان منتقل شده‌ام. فعالیت در حوزه جوانان بسیار گسترده و وسیع، اما پرشورونشاط است، خصوصا اگر با دانش‌آموزان در ارتباط باشید، به همین دلیل تصمیم گرفتم در این دوره شرکت کنم. به دلیل این‌که ما با دو یا سه نسل بعد از خودمان کار می‌کنیم، لازم است علم خود را به‌روز کنیم، تا بتوانیم ارتباط بهتری با بچه‌ها داشته باشیم و آنها را به درستی راهنمایی کنیم.
 آیا پیش از این هم سابقه کار با دانش‌آموزان را داشته‌اید؟
از آنجا که به صورت رسمی دوسال است که در معاونت جوانان فعالیت می‌کنم، معمولا در ارتباط با دانش‌آموزان هستم.
 دوره تربیت مربیان را چطور دیدید؟
دوره خیلی مفید و خوبی بود. مطالبی که در این دوره فراگرفتم، برایم بسیار مفید بود. از زاویه جدیدی به مسائل نگاه شده بود که برای من بسیار جذاب بود، خصوصا بخش تئاتر شورایی. اگر بتوانیم آن را خیلی خوب به دانش‌آموزان منتقل کنیم، می‌توان بسیاری از مسائل را در مدارس به وسیله خود دانش‌آموزان حل کرد.
 این دوره شامل چه مباحث و کارگاه‌هایی بود؟
کارگاه‌هایی درخصوص گفت‌وگوی بشردوستی و آشنایی با اصول و اهداف جمعیت هلال‌احمر برگزار شد که من از قبل با مباحث آن آشنایی داشتم، اما برای باقی شرکت‌کنندگان بسیار مفید بود، زیرا یکی از راه‌های موثر برای حل مسأله و برقرار کردن ارتباط، همان گفت‌وگو، خصوصا گفت‌وگوی بشردوستانه است که این مسأله باید بین دانش‌آموزان رواج پیدا کند. برای این‌که بتوانیم خشم دانش‌آموزان را کنترل کنیم، نیاز به کارهای ریشه‌ای در مدیریت عواطف و احساسات است، زیرا عدم‌مدیریت عواطف و احساسات و تامین نیازهای جسمی و روحی منجر به بروز خشم در افراد می‌شود. کارگاه همدلی و همدردی نیز برگزار شد، برای این‌که بتوانیم تفاوت بین همدلی و همدردی را بدانیم و این‌که دانش‌آموزان یاد بگیرند به درستی با یکدیگر همدلی داشته باشند و در گفت‌وگوها و ارتباطاتشان این نکته را در نظر بگیرند، همچنین بحث‌های مربوط به ارتباط موثر نیز مطرح شد. من به شخصه از مباحث کارگاه خشم، حل مسأله و تئاتر شورایی بسیار لذت بردم و برایم بسیار مفید بود.
 پیش‌زمینه ذهنی خودتان نسبت به این دوره‌ها چگونه بود؟
تا به حال دوره‌های مختلفی را در زمینه‌های متفاوتی گذرانده‌ام، اما برای نخستین بار است که در مسابقات گفت‌وگوی بشردوستانه شرکت کرده‌ام، به همین دلیل برایم بسیار جذاب بود تا با سیستم کار این مسابقات آشنا شوم. هرچند مطالعاتی را از قبل در این زمینه داشتم، اما شرکت کردن در دوره‌ها و به‌طور مستقیم در جریان آن قرارگرفتن  بسیار متفاوت است. اگر بتوانیم این آموزه‌ها را در کانون‌های دانش‌آموزی مدارس و برای مربیان ارایه دهیم، می‌تواند بسیار موثر باشد. پیش از این، دوره‌های متفاوتی را برای مربیان برگزار کرده بودیم، اما مسابقات بشردوستانه نخستین تجربه برای من است.
 شیوه کار به چه صورت است؟ در این مسابقات شما به صورت مستقیم با دانش‌آموزان در ارتباط هستید یا مربیان آنها را آموزش می‌دهید؟
از آنجایی که مقدور نیست تمام مربیان استان در یک دوره کشوری شرکت کنند، لذا تعدادی از مربیان به نمایندگی از استان در این دوره شرکت کردند، سپس آموزه‌های خود را به مربیان شهرستان‌ها منتقل می‌کنند. برای مثال از استان خوزستان من در این دوره شرکت کرده‌ام و مهارت‌های کسب‌شده را به مربیان شهرستان‌های خوزستان انتقال می‌دهم. آن مربیان مباحث را در مدارس به دانش‌آموزان ارایه می‌کنند. البته در فضای مجازی در گروه‌های مختلف با دانش‌آموزان، دبیران کانون‌ها یا بچه‌هایی که عضو مجمع دانش‌آموزی هستند، مستقیما در ارتباط هستیم.
 به عقیده شما این مسابقات تا چه اندازه برای دانش‌آموزان، معلم‌ها و خانواده‌ها موثر است؟
هر چقدر سطح آموزش‌های ما به دانش‌آموزان وسیع‌تر باشد، قطعا جوانان ما با مهارت‌های بیشتری وارد جامعه می‌شوند. عقیده من این است که دانش‌آموزان نباید تنها مباحث درسی را بیاموزند، بلکه لازمه جهان امروزی کسب مهارت‌های مختلف است. این مهارت‌ها می‌توانند مهارت‌های امدادی (خودامدادی و دیگرامدادی) باشد که در مدارس گذاشته می‌شود؛ همچنین در کنار این مهارت‌ها لازم است بحث گفت‌وگو را نیز برای دانش‌آموزان داشته باشیم، تا بتوانیم شخصیت اجتماعی آنها را نیز تقویت کنیم.


تعداد بازدید :  258