شهروند| «کار کردن در حوزه جوانان به‌خصوص در مقطع هفتم تا نهم نیاز به این دارد که بتوانیم خود را در جریان آنها قرار دهیم و آن مسیری که آنها طی می‌کنند را با آنها سپری کنیم. بنابراین احساسم براین بود که این دوره را بگذرانم و آن طور که باید کمک حالشان باشم.» اینها بخشی از صحبت‌های ملیحه نجابتخواه است که از انگیزه خود برای شرکت در دوره‌های تربیت مربی می‌گوید، انگیزه‌هایی که مهمترین آن انجام وظیفه مربیان برای کمک کردن به بچه‌ها برای کنترل خشم خود و رهاسازی آنها از دنیای مجازی است.
چند‌سال است که در جمعیت هلال‌احمر مشغول به کار هستید؟
به صورت رسمی 24سال، اما به صورت داوطلبی و رسمی 29سال است که عضو سازمان جوانان هستم و در حوزه پیش دبستانی و دانش‌آموزی فعالیت می‌کنم.
چه شد که تصمیم گرفتید در دوره تربیت مربی گفت وگوی بشر دوستی شرکت کنید؟
با توجه به سابقه چندین و چند سالهای که در جمعیت هلال‌احمر دارم، پیش از این نیز در دوره‌های متفاوتی مانند دوره‌های تسهیلگری برای زنان و زایمان، شرکت کرده‌ام، اما به دلیل عشق و علاقه‌ای که به کارکردن در حوزه جوانان خصوصا مقطع راهنمایی و دبیرستان دارم و این‌که دوست داشتم در زمینه‌های بشردوستی و جلوگیری از خشم با بچه‌ها بیشتر کار شود، در این دوره‌ها شرکت کردم. حضور در این دوره برایم یک بازنگری کلی از چندین‌سال کار بود و این‌که بتوانم در آینده برای بچه‌های این مقطع مفید باشم.
پیش از این هم در دوره‌های مرتبط با دانش‌آموزان حضور داشتید؟
بله در طی این سال‌ها درخصوص دانش‌آموزان دوره‌های متفاوتی را گذرانده‌ام، اما نه در این حد. وظیفه خود می‌دانم که در مقطع تربیت مربی پیش از دبستان و دانش‌آموزی تحصیل کنم تا راحت‌تر بتوانم با آنها کنار بیایم. کار کردن در حوزه جوانان به خصوص در مقطع هفتم تا نهم نیاز به این دارد که بتوانیم خود را در جریان آنها قرار دهیم و آن مسیری که آنها طی می‌کنند را ما نیز سپری کنیم. بنابراین احساسم براین بود که این دوره را بگذرانم و آن طور که باید کمک حالشان باشم.
دوره تربیت مربی را چطور دیدید؟
این دوره با توجه به این‌که استارت این دوره‌ها بود، در کل خوب بود. از آنجایی که دوره‌های متفاوتی را در طول خدمتم گذرانده‌ام، انتظار داشتم دوره تربیت مربی عملکردی بهتر از این را داشته باشد. امیدوارم در سالهای آینده نوع و شکل آموزش‌ها قوی‌تر شود.
چه مباحثی در این دوره برای مربیان آموزش داده شد؟
مباحث مربوط به کنترل خشم را اساتید ارایه دادند که بسیار خوب و مفید بود. همچنین یکی از اساتید مباحث خود را به صورت عملی و نمایشی در قالب «نمایش شورایی» برگزار کرد. این نوع آموزش برای من بسیار لذتبخش بود و می‌توان گفت نوآوری این دوره بود.
به طور کلی احساس می‌کنید این دوره چقدر برای شما مفید بوده است؟
به طور کلی دوره بسیار مفیدی برایم بود، البته ایراداتی نیز وجود داشت که باید عمیق‌تر روی مباحث فکر شود و در سالهای آینده دوره را قوی‌تر برگزار کنند. سطح علمی دوره‌ها را اگر بالاتر ببرند بهتر است. نیاز است آموزش‌های عملی را در کلاس‌ها جایگزین آموزش‌های تئوری کنند. برای مثال نمایش شورایی که انجام شد یک نوآوری در این دوره بود. برای من و باقی همکاران که سال‌ها در حوزه جوانان، نوجوانان و دانش‌آموزان فعال هستیم، زمانی که در این دوره‌ها شرکت می‌کنیم انتظار داریم چیز‌های جدید و متفاوتی را یاد بگیریم. آموزش از روی کتاب و جزوه و خواندن ساده آنها دیگر برای من جذابیت ندارد، امروزه شیوه تدریس به روز شده است. این‌که مربیان صرفا از روی کتاب بخواهند مباحث را آموزش دهند نه برای دانش‌آموزان و نه برای مربیان مفید نخواهد بود. نکته دیگر این‌که نیاز بود در پایان هر مبحث، جمع‌بندی و نتیجه‌گیری نهایی نیز ارایه شود. اما مباحثی که به صورت عملی و نمایشی در دوره ارایه شد می‌تواند برای دانش‌آموزان جدید و جذاب باشد.
در نهایت این مسابقات چه کارایی برای دانش‌آموزان دارد؟ قرار است چگونه به آنها کمک کند؟
نکته اصلی در این دوره‌ها، جلوگیری از خشم و افزایش مهارت نه گفتن در دانش‌آموزان است. همان قدر که بتوانیم جلوی خشم دانش‌آموزان را بگیریم کمک بسیار بزرگی به آنها و خانواده‌هایشان کرده‌ایم. این بزرگترین قدمی است که می‌توانیم برای دانش‌آموزان برداریم. بچه‌های ما امروزه در دنیای مجازی رها شده هستند، این‌که بتوانیم گروهی را تشکیل دهیم، مباحث را آموزش دهیم و حتی اگر به تعداد معدودی از بچه‌ها کمکی کنیم، قطعا برای آنها بسیار مفید بوده‌ایم.