در گرماگرم جنگ بوسنی که در نیمه اول دهه 90 میلادی به وقوع پیوست نام دو نفر بیش از هر اسم دیگری در رسانه‌ها ‏تکرار می‌شد. نخست رادوان کاراجیچ رهبر صرب‌های بوسنی و دیگری اسلوبودان میلوشویچ رئیس‌جمهوری صربستان ‏که از قضا هر دو نیز طی سال‌هایی که جنگ بوسنی در جریان بود به لقب - احتمالاً از دید خودشان افتخارآمیز - «قصاب ‏بوسنی» مفتخر شدند! این میان اما میلوشویچ موقعیتی متفاوت از کاراجیچ داشت زیرا او سیاستمداری کهنه‌کار و ‏رئیس‌جمهوری یک کشور مهم بود و در مقابل کاراجیچ یک ملی‌گرای افراطی و بی‌اهمیت به شمار می‌رفت که توانسته بود ‏صرب‌های بوسنی را برای کشت و کشتار همشهریان مسلمان‌شان تهییج کند! درنهایت جنگ بوسنی با همه جنایت‌ها و ‏خونریزی‌هایی که کاراجیچ و میلوشویچ مسئولش بودند تمام شد و هر دوی این رهبران به اصطلاح ملی‌گرا برای محاکمه ‏مقابل قضات دادگاه رسیدگی به جنایات جنگی در لاهه هلند قرار گرفتند. کاراجیچ به 40‌سال حبس محکوم شد اما میلوشویچ ‏نتوانست دادگاه را به اتمام برساند و 13‌سال پیش در چنین روزی، برابر 11 مارس 2006 بر اثر حمله قلبی درگذشت.  ‏