دعوای اس-400 و پاتریوت بین ترکیه و ایالات متحده کم‌کم می‌رود تا به جاهای باریک کشیده شود و با توجه به اصرار آنکارا بر پایبندی به قرارداد خود با روسیه برای خرید سیستم دفاع موشکی اس-400، باید منتظر عکس‌العمل تنبیهی واشینگتن نسبت به یکی از بزرگترین متحدان منطقه‌ای خود و همچنین صاحب دومین ارتش پیمان ناتو باشیم. این میان روسیه در مقام فروشنده‌ای که از کیفیت جنس خود اطمینان کامل دارد، در سکوت کامل نظاره‌گر جدال لفظی سران ترکیه و آمریکا بر سر این دادوستد نظامی است که البته حق هم دارد، چون چه این معامله انجام شود یا در لحظات آخر آنکارا کم آورده و قرارداد خرید اس-400 را لغو کند، مسکو بهای این سامانه موشکی یا جریمه لغو خرید آن را تمام و کمال دریافت خواهد کرد.   
خوش معامله‌بودن، نقطه قوت روس‌ها
اینکه چرا ترکیه با داشتن ارتشی که همه تجهیزات آن آمریکایی است، تصمیم به تجهیز سامانه دفاع موشکی خود با تسلیحات روسی گرفت، به گیر و گرفت‌های سیاسی خرید سلاح از آمریکا در وهله نخست و سپس قیمت سرسام‌آور سامانه مشابه آمریکایی یعنی پاتریوت برمی‌گردد. این دیگر تقریبا برای همه مشخص شده است که خرید سلاح از آمریکا آداب و رسوم خاص خود را دارد و طبیعی است که برخی کشورها با این قضیه کنار نیایند. موافقت دولت آمریکا با فروش سلاح حتی به متحدان نزدیک واشینگتن هیچ اهمیتی ندارد، چون در این‌گونه معامله‌ها این مجلس نمایندگان آمریکاست که حرف آخر را می‌زند و معمولا بعد از مطرح‌شدن کلی شرط و شروط حقوق بشری و سیاسی، نهایتا و در بهترین حالت ممکن چند‌سال طول می‌کشد تا موافقت نهایی کنگره برای فروش تسلیحات مورد نظر حاصل شود. درحالی‌ که در طرف مقابل یعنی روسیه کافی است وزارت دفاع سفارش را دریافت کرده و شخص رئیس‌جمهوری یعنی ولادیمیر پوتین نیز با آن موافق باشد؛ در این حالت معامله را باید انجام‌شده به حساب آورد!
سلاح ارزان‌تر، بدون التماس و بهانه
البته که همه مشکل ترکیه با خرید سامانه موشکی پاتریوت محدود به اداهای کنگره نیست و قیمت گران‌تر محصول آمریکایی در مقایسه با اس-400 روسی نیز در این وانفسای مشکلات اقتصادی، ترک‌ها را برای پس‌زدن آمریکایی‌ها مصمم‌تر از قبل کرده است. خرید سامانه پاتریوت در صورت موافقت کنگره برای ترکیه چیزی در حدود 3‌میلیارد و 500‌میلیون دلار آب می‌خورد، درحالی ‌که 4 گردان سامانه موشکی اس-400 با توانایی مشابه و شاید هم کمی بیشتر فقط 2‌میلیارد و 500‌میلیون دلار خرج برمی‌دارد. این درحالی است که روسیه با انتقال فناوری ساخت اس-400 به ترکیه نیز تا حدود زیادی موافقت کرده اما در آن‌سو آمریکا به هیچ‌وجه زیربار انتقال فناوری پاتریوت نمی‌رود. این میان اگر عزت‌نفس ترک‌ها در بی‌توجهی به دیکته یک قدرت برتر برای خریدن یا نخریدن یک محصول را هم نادیده بگیریم، خرید اس-400 صددرصد اقتصادی‌تر از همتای آمریکایی‌اش خواهد بود، حتی اگر بهانه نخ‌نمای تطابق نداشتن این اسلحه روسی با سایر تسلیحات رسمی ناتو که در اختیار ترکیه است را هم لحاظ کنیم.