جنگ جهانی دوم با همه بلایایی که به همراه داشت برای برخی کشورها منشأ خیر شد. یکی از این کشورها اندونزی است که تا قبل از شروع این جنگ حتی نام مستقلی هم نداشت و با عنوان «هند هلند» شناخته می‌شد. با شروع جنگ جهانی دوم ژاپنی‌ها که جنوب شرقی آسیا را تحت سیطره خود درآورده بودند، اندونزی را اشغال و استعمارگران هلندی را از آن راندند؛ اما پس از پایان جنگ، ساکنان اندونزی دیگر اجازه بازگشت به هلندی‌ها ندادند و همین عاملی شد تا کشور هزار جزیره در آگوست 1945 ضمن اعلام استقلال، نام اندونزی را برای خود برگزیند. در جریان مبارزه برای کسب استقلال، یک نام بیش از هر اسم دیگری در تاریخ اندونزی می‌درخشد: دکتر احمد سوکارنو، پدر استقلال اندونزی و از بنیانگذاران جنبش غیرمتعهدها. دکتر سوکارنو در سال 1945 به عنوان نخستین رئیس‌جمهوری اندونزی به جهانیان معرفی شد. سوکارنو به مدت 22 سال پست ریاست‌جمهوری اندونزی را در اختیار خود داشت تا این که 22 سال پیش در چنین روزی، برابر 12 مارس 1967 میلادی، با کودتای ژنرال محمد سوهارتو قدرت را
واگذار کرد.