1- یک فرد عضو مقاومت هرگز عصبانی نمی‌شود. 2- او از عصبانیت مخالفش رنج می‌برد. 3- اگر یکی از مخالفان یکی از اعضا را ترور کند، او انتقام نمی‌گیرد ولی هرگز به خاطر ترس از مجازات توسط دشمنش تسلیم خواسته‌های دشمنش نمی‌شود. 4- اگر مأمورین حکومتی بخواهند فردی از گروه مقاومت را دستگیر کنند، او خود را داوطلبانه تسلیم می‌کند. 5- اگر یک عضو مقاومت امانتدار اموال کسی است که حکومت قصد ضبط آن را دارد، باید تا پای جان برای حفظ آن مال
تلاش کند.
بندهایی که خواندید، اصول و قوانین نهضت نافرمانی مدنی به رهبری مهاتما گاندی، رهبر استقلال هند را تشکیل می‌دهند. نهضتی که 89‌سال پیش درچنین روزی، برابر 12 مارس 1930 میلادی به فرمان مهاتما گاندی و بر ضد استعمار انگلستان در هند آغاز شد و نهایتا بعد از 17‌سال با خروج نیروهای انگلیسی از هند و استقلال این کشور به نتیجه رسید.  
همه شاگردان نه‌چندان خلف گاندی
مهانداس کارامچاند گاندی معروف به مهاتما گاندی، نه از آن جهت که استعمار پیر انگلستان را به زانو درآورده، بلکه به سبب شیوه و روشی که موفق به انجام این مهم شد، در جهان صاحب احترام است. او با فلسفه فاقد خشونت خود که «ساتیاگراها» نامیده می‌شد، جنبشی را پدید آورد که تا سال‌ها پس از او بر سایر نهضت‌هایی که مقاومت بدون خشونت را سرلوحه خود قرار داده بودند، تأثیر گذاشت. مارتین لوترکینگ، دالایی لاما، لخ والسا و نلسون ماندلا ازجمله شخصیت‌هایی هستند که مرام فاقد خشونت گاندی را به‌عنوان سیاست اصلی خود طی مبارزه‌ای که در پیش گرفته بودند، انتخاب کردند و جالب آن‌که هیچ‌کدام از این چهره‌ها نتوانستند آن‌‌طور که باید و شاید بدون خشونت- آن‌طور که گاندی توانست- بار خود را به سرمنزل مقصد برسانند.
مخالف خشونت، قربانی خشونت
شاید درست به همین دلیل است که در اکثر روایت‌ها بیش از آن‌که گاندی را به‌عنوان یک رهبر سیاسی ببینیم، یک زعیم مذهبی را پیش‌روی خود مشاهده می‌کنیم. جالب آن‌که او در اعوان جنگ جهانی دوم خطاب به اهالی بریتانیا چنین نوشت:   «دوست دارم اسلحه را زمین بگذارید، چراکه کمکی برای حفظ جان و انسانیت شما نمی‌کند. با سلاح برداشتن و وارد جنگ‌‌شدن هیتلر و موسولینی‌ها را دعوت می‌کنید تا وارد کشور شما شوند و داشته‌هایتان را به یغما ببرند. اگر این آقایان محترم تصمیم بگیرند کشورتان را اشغال کنند، آنها را پس می‌زنید. اگر شما را در بی‌طرفی خود رها نکردند، آنگاه زن و مرد و کودک از خاک خود دفاع خواهید کرد و اجازه نخواهید داد به اهداف خود برسند.»  جالب آن‌که رهنمون‌ساز هند به سوی استقلال، نهایتا خود قربانی خشونت و ترور شد و ناتورام گودسی ناسیونالیست هندو که گاندی را مقصر اصلی دوپاره‌شدن هند و جدایی پاکستان می‌دانست، او را در 30 ژانویه 1948 با شلیک سه گلوله به قتل رساند.