امیررضا خادم: «من معتقدم برای پست ریاست فدراسیون کشتی بهترین هستم و این تصور شخصی من است. الزاما این‌طور نیست و ممکن است تصور من اشتباه باشد. از چندماه قبل 2 گزینه را پیش‌روی خودم گذاشتم؛ اول این‌که به وزارت کار بروم و مدیریت یکی از هولدینگ‌های این وزارتخانه به من سپرده شود. گزینه دوم نیز این بود که من به یکی از فدراسیون‌های دیگر بروم. در این میان موضوع استعفای رسول از فدراسیون کشتی اتفاق افتاد. فکر می‌کنم یکی، 2روز بعد از استعفای او بود که در خانه پدری‌مان همدیگر را دیدیم. آن‌جا بود که رسول به من گفت خوب است که تو به کشتی بیایی و در انتخابات شرکت کنی. او در این رابطه اصرار داشت چون می‌گفت 8، 7سال فعالیت‌هایی کردم و به نظرم تو می‌توانی این راه را ادامه دهی.»
افشین قطبی: «همیشه تفکر من این بوده که ما باید مربی‌ای را برای تیم‌ملی انتخاب کنیم که در شرایط فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی ایران با چالش‌هایی که پیش‌رو دارد، کار کند و بهترین برداشت را از تیم داشته باشد. باید فکرمان به این موارد باشد تا این‌که به پاسپورت آن مربی نگاه کنیم و فکر بازی با اسم‌ها باشیم. به دنبال اسم نرویم، به دنبال کیفیت، دانش و توانایی فردی باشیم که با یک تیم سالم کار را دنبال کند.»
مهران غفوریان: «کاراکتر من در سریال زوج و فرد (مر قانون) خیلی با کارهای دیگرم فرقی نمی‌کند. به‌طورکلی بازی من همان فرم است، تیپ خاصی هم بازی نکردم و به‌طورکلی سعی نکردم هیچ‌وقت بعد دیگری از بازیگری را در کارهایم داشته باشم؛ مثلا اگر فیلم «داش‌آکل» را ببینید، می‌توانم بگویم یک بازی دیگری کرده‌ام ولی این‌جا نه این‌گونه نبوده است. در این کار مثل همان کارهای کمدی قبلی‌ام بازی می‌کنم.»
کیوان ساکت: «آن‌چه کیفیت و ارزش هنری شعر را کاهش می‌دهد، مناسبتی بودن و دستوری‌بودن شعر و ترانه است. شعرهایی که از دل برون نیاید و به قول استاد بهمنی اتفاق نیفتند و صرفا به خاطر مناسبت خاصی شاعر بنشیند و آن را بسراید. در حافظه تاریخی مردم، شعر، ترانه و روزگار ماندگار نخواهد بود.»