شايد با خواندن اين تيتر كه «چهارشنبه‌سوري را سياسي نكنيم»، ذهن خواننده فوري به اين معطوف شود كه مخاطب ما مردم هستند كه با انگيزه‌هاي سياسي مي‌خواهند به چهارشنبه‌سوري رنگ و لعاب مورد نظر خود را بزنند. به‌طور قطع اين گروه نيز مي‌توانند مخاطب اين يادداشت باشند، ولي واقعيت اين است كه تعداد آنان در ميان مردم آن‌قدر كم است كه نيازي به چنين تذكري نيست. در جامعه‌اي كه انواع و اقسام فرصت‌ها براي رفتار سياسي وجود دارد، مردم نياز ندارند كه يك آيين سنتي و تاريخي خود را آلوده به امور ديگر كنند. بنابراین مخاطب اصلی اين یادداشت مسئولان كشور هستند. درواقع اگر حكومت‌كنندگان به هر دليلي و از موضع سياسي و قدرت وارد دخالت در يك رفتار عادي مردم مثل لباس پوشيدن و رنگ آن يا سنت‌هاي تاريخي و مذهبي شوند، ناخواسته آن رفتار را سياسي مي‌كنند و مردم در برابرش واكنش نشان خواهند داد.
انقلاب اسلامي به نوعي واكنشي بود در برابر فشارهای حكومت پيشين در جهت اسلام‌زدايي و تقويت فرهنگ پيش از اسلام. به همين علت مردم در برابر آن سياست‌ها واكنش منفي نشان دادند به‌طوری که سال‌هاي منتهي به انقلاب و پس از آن برخي از مراسم و آيين‌ها مثل چهارشنبه‌سوري به حاشيه رفت و ضعيف شد. اين وضعي طبيعي بود. وضعي كه پس از گذشت مدتي مي‌توانست تعديل شود. متاسفانه پس از انقلاب عده‌اي همان مسير را با همان شيوه و البته در جهت معكوس طي كردند. البته همان نتايج را در جهت مخالف به دست آوردند، زيرا فرهنگ و سنت تاريخي مردم چيزي نيست كه به دستور دولت‌ها و از بالا تغيير كند.
رژيم گذشته كه به صورت دستوري و با اتكا به قدرت دولتي مي‌خواست برخي از عادت‌ها و آيين‌های مردم را حذف و به‌جای آن برخي ديگر را زنده و پررونق‌تر كند، نتيجه‌اي معكوس را گرفت. در دهه‌هاي گذشته نيز خواستيم تمامي مظاهري را كه اسلامي نمي‌دانيم برچينيم، ولي اين نيز نتيجه معكوس داد. بيشتر مردم تعارضي ميان آيين‌هاي ملي و ديني خود نمي‌بينند. همان‌هایی كه در عاشورا سينه‌زني مي‌كنند، چه بسا در چهارشنبه‌سوري و سيزده به‌در نيز حاضر می‌شوند.
ادبيات مسئولان در بروز شدت عمل عليه كساني كه آسايش مردم را در جشن‌هاي چهارشنبه‌سوری پايان‌سال مختل مي‌كنند، نمونه‌اي از اين تصور نادرست است كه گويي اين مراسم دروني شده از سوی مردم نيست. به‌طور قطع نبايد اجازه داد كه آسايش مردم مختل شود. اين امري طبيعي است و پليس هم نقش تعيين‌كننده در تأمين اين امنيت دارند. ولي اين را مي‌توان با ادبياتي همدلانه گفت و اين‌كه مردم و جوانان چنين رفتاری نخواهند كرد؛ چرا كه مي‌دانند مسئولان وظيفه برخورد با اين نمونه‌ها را دارد. مهمتر اين‌كه نهادهاي دولتي و شهرداري‌ها باید امكاناتي را فراهم كنند كه مردم و كساني كه به شركت در اين آيين‌ها علاقه‌مند هستند، به آن‌جا بروند و با آرامش كامل به جشن و سرور بپردازند. مردم ايران تعارضي ميان آيين‌هاي فرهنگي خود نمي‌بينند، نهادهای مرتبط. پس چهارشنبه‌سوري را سياسي نكنيم.