102‌سال پیش در چنین روزی، برابر 17 مارس 1917 میلادی، نیکلای دوم تزار روسیه در پی شدت گرفتن اعتراضات مردمی با صدور فرمانی اختیارات خود را به دولت موقت واگذار کرد، اما مثل همه حاکمانی که گرفتار خشم ملت خود می‌شوند و خیلی دیر به فکر تغییر می‌افتند، این عمل تزار نیز سودی برایش به دنبال نداشت و 7 ماه بعد با سقوط حکومت تزاری، دولت بلشویکی بر سر کار آمد. در آگوست 1917 همان دولت موقتی که تزار اختیاراتش را به آن سپرده بود اقدام به بازداشت نیکلای و خانواده‌اش کرد. بلشویک‌ها نیکلای و خانواده‌اش را به توبولسک در کوه‌های اورال فرستادند، اما روس‌های سفید (سلطنت‌طلب‌ها) به سختی در برابر انقلاب مقاومت می‌کردند و وجود تزار و خانواده‌اش نیز قوت قلبی برایشان به شمار می‌رفت. نهایتا سران انقلاب روسیه به نتیجه رسیدند که تا نیکلای زنده است کشور روی آرامش به خود نخواهد دید. بر همین اساس ساعت 2 بامداد 17 جولای 1918 میلادی، تزار نیکلای دوم به همراه همسر و 5 فرزندش در زیرزمین قلعه یکاترینبورگ تیرباران شده و اجسادشان در اسید حل شد.