عیددیدنی بازی اعصاب خردکن  | حسام حیدری| یکی از اخلاقیات بدی که ما ایرانی‌ها داریم این است که تو ایام عید، آن‌قدر دید و بازدید و باز دید و باز دید می‌رویم که حالمان از فامیل به هم خورده و با دیدن هم عق می‌زنیم، ولی همچنان سمج و ول نکن به این کار ادامه می‌دهیم.
اول ما می‌رویم خانه خاله‌‍‌اینا بعد خاله‌اینا می‌آیند خانه ما. بعد ما و خاله‌اینا با هم می‌رویم خانه دایی بزرگه، بعد دایی کوچیکه، ما و خاله‌اینا را دعوت می‌کند. بعد دایی بزرگه و دایی کوچیکه می‌روند خانه خاله و تو راه ما را می‌بینند و همگی می‌آیند خانه ما که از آن‌جا برویم خانه مادربزرگ. تو مرحله بعد دایی بزرگه استراحت می‌خورد و ما و خاله‌اینا به صورت ضربدری به مصاف هم می‌رویم و پس از سه ست رفت و برگشت ده دقیقه استراحت داده و دوباره میهمان و میزبان را عوض می‌کنیم.
خلاصه پس از سیزده روز رفت و برگشت، هیچ‌کس هیچ حرفی برای زدن ندارد و همه سرشان تو گوشی است یا زیر لب به همدیگر فحش می‌دهند. سپس با دلخوری و ناراحتی و اعصاب خراب به خانه‌های خود برمی‌گردیم و آرزو می‌کنیم تا عید‌سال بعد ریخت هیچ‌کدام از فامیل را نبینیم.