پولاد امین| گذشته از تمام حواشی و جنجال‌ها و البته انتقادات و اعتراضات متعاقب آن؛ اگر بگوییم که تلویزیون در روزهای ‏تعطیلات عید تا حد زیادی موفق بود و توانست رضایت نسبی تماشاگران را به‌دست آورد، نه نان قرض دادن است و نه می‌شود ‏رنگی از اغراق در آن دید. واقعیتی‌است کتمان‌ناپذیر که شاهدش بحث‌ها و گپ‌وگفت‌های دورهمی‌های شبانه خانواده‌هاست و ‏البته حجم وسیعی نقد و نظر و نوشته و انتقاد و ستایش که در فضای مجازی درباره برنامه‌های تلویزیون می‌توان دید.

ترافیک
برخلاف همیشه، تلویزیون امسال در روزهای عید نه‌تنها برنامه‌هایی با پتانسیل جذابیت کم نداشت، بلکه حتی شاهد بودیم فراوانی ‏این برنامه‌ها باعث می‌شد شماری‌شان موجب در سایه ماندن و دیده نشدن دیگر برنامه‌ها شوند. مقصر این اتفاق هم برخلاف انتقادات ‏مطرح‌شده، نه بی‌دقتی برنامه‌ریزان در چیدن کنداکتوری دقیق، بلکه وفور و فراوانی برنامه‌هایی بود که قاعدتا، در شرایطی نرمال و ‏بی‌ترافیک این قابلیت را داشتند که پربیننده شوند. برنامه‌هایی مانند برنده باش که ناکام مهم عید امسال بود و هم‌زمانی‌اش با ‏خندوانه باعث شد تقریبا نادیده بماند و نشانی از بازتاب رسانه‌ای و موفقیت‌هایش در آخر هفته‌های پیش از تعطیلات را نداشته باشد.‏ این اتفاق درباره سه سریال اصلی نوروزی امسال نیز رخ داد و در بیشتر روزها شاهد بودیم که حداقل برای دقایقی، آغاز و انتهای ‏یکی از سریال‌ها با سریال بعدی دچار هم‌پوشانی زمانی می‌شد و بیننده‌ها را ناچار می‌کرد بین دو سریال دست به انتخاب بزنند.
قربانیان ترافیک
گذشته از برنده باش، برنامه‌های دیگری نیز بودند که از پتانسیل فراوانی برای محبوبیت بهره‌مند بودند، اما ترافیک کنداکتور ‏نوروزی جلوی موفقیت‌شان را گرفت.
شوتبال با اجرای امیرحسین رستمی یکی از این برنامه‌ها بود. مسابقه‌ای باانرژی و جذاب بین هنرمندان و ورزشکاران با اجرای ‏گرم رستمی که نشان داد در اجرا نیز استعدادکی دارد. شوتبال مسابقه جذابی بود، در ادامه سبک‌وسیاق مجری- سلبریتی محور  ‏شبکه نسیم. نکته اما این‌که این مسابقه چندان دیده نشد و دلیلش هم چیزی نبود جز هم‌زمانی‌اش با یکی از سریال‌های طنز ‏نوروزی. پل فروردین دیگر برنامه‌ای بود که در ترافیک گرفتار آمد. برنامه‌ای با اجرای ژیلا صادقی که بخصوص در ویژه‌نامه تحویل ‏سال بسیار پرانرژی و جذاب شروع کرد، اما در ادامه در شلوغی کنداکتور گرفتار شد و بعد از چندی نیز با کنار گذاشته‌شدن ژیلا ‏صادقی- که رسانه‌های مجازی خبر از کنار گذاشتنش دادند، ولی تهیه‌کننده دلیل این اتفاق را پایان قرارداد او عنوان کرد- میخ آخر ‏بر تابوت این برنامه کوبیده شد. ستاره‌ساز نیز در ترافیک نوروزی تلویزیون به آن‌چه پتانسیلش را داشت، دست نیافت. برنامه‌ای دیگر در حوزه استعدادیابی با ‏حضور استخوان‌خوردکرده‌هایی چون خداداد عزیزی، مجتبی جباری، ادموند بزیک و فیروز کریمی که چندان دیده نشد، با این‌که ‏علاوه بر ترافیک کنداکتور، ساختار متشتت برنامه نیز در این امر دخیل بود. کودک‌شو، مسابقه دستپخت، برنامه طنز قندپهلو و... نیز در رقابت با عصر جدید، خندوانه و سریال‌های نوروزی چندان که انتظار ‏می‌رفت، موفق نبودند.
نوروز بی‌نوروز
به‌رغم وفور برنامه‌های بالقوه جذاب، اما برنامه‌هایی که منحصرا برای نمایش در روزهای نوروز طراحی و ساخته شده باشند، کم ‏بودند و اغلب برنامه‌های پرطرفدار امسال کارهایی بودند که مدت‌ها پیش از نوروز آغاز و موفق شده و حالا از موفقیت ‏تضمین‌شده‌شان با پخش روزانه‌ بهره‌برداری می‌شد. عصر جدید از اواخر بهمن روی آنتن رفته و در همان آغازین قسمت‌هایش نیز ‏موفق شده بود. مثل خندوانه که این یکی هم سابقه‌ای پنج ساله داشت. برنده باش نیز با پیشینه‌ای حدودا 40 قسمتی پای به ‏کنداکتور نوروزی گذاشته بود. حتی شوتبال و کودک‌شو، برنامه‌های دیگر شبکه نسیم نیز این ویژگی را داشتند. این نکته در مورد ‏برنامه دستپخت و حتی مسابقه فرمانده هم صدق می‌کرد و البته دورهمی مهران مدیری که آمد و با جنجال هم آمد، اما آن نیز ‏نوروزی نبود.
خطوط قرمز کمرنگ
نکته مهم دیگر این بود که انگار تلویزیون به این نتیجه رسیده بود که در بازار رقابتی سرگرمی‌سازی، چاره‌ای جز عقب بردن ‏خطوط قرمز وجود ندارد. اول‌بار عصر جدید بود که حواس‌مان را به این قضیه جلب کرد با نشان‌دادن خواستگاری پسری نوجوان از دختری کم‌سال. اتفاقی ‏عجیب. بخصوص که همین چند هفته پیش اتفاقی مشابه آن خواستگاری باعث شده بود مرتکبان این خواستگاری به جرم توهین ‏به شئونات دستگیر شوند!‏ چنین شد که عصر جدید نخستین منادی عصری جدید در خطوط قرمز تلویزیون شد. با این‌که خود این خواستگاری با توجه به ‏سن‌وسال طرفین، از جانب بسیاری از فعالان حقوق زنان و کودکان به کودک‌همسری تعبیر شد. همین برنامه یک‌بار دیگر هم در بخشی که مردی را نشان می‌داد که اشیا به تن او می‌چسبیدند، با نشان دادن بالاتنه عریان یک ‏مرد سنت‌شکنی کرد و البته با نشان دادن گروهی که رقص تکنو را با حرکات پارکور ترکیب کرده بودند. به‌قول ظریفی «چه‌کسی ‏فکرش را می‌کرد که تلویزیون ما تکنو پخش کند؟»
این موضوع را در خندوانه هم دیدیم. چه وقتی که ریحانه پارسا، بازیگر سریال پدر بعد از جنجال‌هایی که با پوشش خود به‌پا کرده ‏بود، میهمان برنامه شد؛ چه با پخش موسیقی هندی و چه وقتی که در مسابقاتی که در خندوانه برگزار می‌شد، چهره‌های زن و ‏مرد بدون خط‌کشی‌های مرسوم تلویزیون- که زمانی به تفکیک جنسیتی مجریان و مصاحبه‌شوندگان هم رسیده بود- در کنار هم ‏لحظاتی  متفاوت ساختند. در یک کلام می‌توان گفت که تلویزیون در عید امسال بسیار کوشید خود را به مردم نزدیک کند. تاکنون این مهمترین دستاورد ‏امسال تلویزیون بوده است.