همه چیز از دوازدهم فروردین و همزمان با روزهای سخت سیل و هشدار برای موج دوم بارش‌ها آغاز شد. روزی که بخشی از صداوسیما ‏تصمیم گرفت به اپلیکیشن فیلتر شده و منفور تلگرام بازگردد! هرچند این بازگشت از مدتی قبل و با کانال تلگرامی برنامه «عصر جدید» ‏آغاز شده بود، ولی وقتی خبرگزاری صداوسیما به‌عنوان رسمی‌ترین و البته سیاسی‌ترین بخش رسانه ملی به تلگرام بازگشت، ماجرا شکل ‏جدی‌تری به خود گرفت. این کانال که به شماره 1-2-689777-63-5-59128 در شامد یا همان سامانه شناسنامه‌دار کردن ‏الکترونیکی محتوای دیجیتال به نام خبرگزاری صداوسیما در مرکز رسانه‌های دیجیتال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده، ‏آخرین پستِ قبل بازگشتش را در یازده اردیبهشت ۹۷ ارسال کرد. در آن متن، مخاطبان این کانال به اپ‌های بومی با محوریت پیام‌رسان ‏سروش ارجاع داده شدند. اما پس از یک سال، این کانال با ۴۱‌هزار مخاطب دوباره آغاز به کار کرده تا نشان دهد که اهمیت حضور مردم و ‏ارتباط با مخاطبان حتی تصمیم‌های قاطع رسانه ملی را هم به چالش می‌کشد و باعث می‌شود صداوسیما بی‌خیالِ پیام‌رسانی شود که ‏خود مالک و مبلغ آن است. هرچند هنوز کانال‌های دیگر (و بسیار کم‌مخاطب‌تر) خبرگزاری صداوسیما در حالت خاموشی به سر می‌برند ‏ولی این بازگشت، جرأت را به بقیه تهیه‌کنندگان و دست‌اندرکاران صداوسیما می‌بخشد تا بیشتر و رسمی‌تر در تلگرام فعالیت کنند، اما ‏خوش‌خیالی محض است که این بازگشت را به رفع فیلتر تلگرام ربط دهیم یا فکر کنیم که قوه قضائیه از تصمیم خود -ولو برای امر مهم ‏اطلاع‌رسانی و هشدار به مردم در مواقع خطر- کوتاه بیاید. ‏
بد نیست بدانید که درحال حاضر کانال اطلاع‌رسانی خبرگزاری صداوسیما در سروش نیز فعال است، ولی این سوال مطرح می‌شود که ‏آن همه هزینه، تبلیغ و ممنوعیت برای پیام‌رسان‌های بومی به کجا ختم شد؟ آیا باز هم دولت و به دنبال آن، وزارت ارتباطات مقصر است ‏که از سروش و بقیه برادرانش حمایت نکرده؟ دیگر انتظار چه نوع حمایتی وجود داشته که جامه عمل نپوشید؟ مگر خود سروش، گپ، ‏بله، آی‌گپ و بیسفون موفق بوده‌اند؟ جشن‌های چند میلیونی شدن چقدر واقعیت داشت و چقدر یک شوآف بود؟ اصلا آیا اپ‌های بومی ‏نمی‌توانستند جذابیت بیشتر و خدمات بهتری برای مخاطبانشان ایجاد کنند تا نیازمند رانت و هزینه هنگفت نباشند؟ اگر این همه هزینه ‏را صرف اطلاع‌رسانی یا آموزش به مردم می‌کردیم، به نتیجه بهتری نمی‌رسیدیم؟ این روزها سوال‌های بی‌جواب بسیاری وجود دارد و حالا ‏یکی دیگر هم به آنها اضافه شد؛ این همه آمدن و رفتن بهر چه بود؟